vrijdag 31 januari 2014

vragen

nav het volgende citaat:

Sebina vond de gedichten van haar broer mooi, maar ze stelde teveel vragen.
‘Gedichten kun je niet uitleggen, als ze op de juiste plek aankomen voel je ze, dan krabben ze je van binnen’, zei hij.
blz. 234 – Ter wereld gekomen door Margaret Mazzantini

Kan een gedicht krabben aan
je binnenkant
Kan het je een aangename
jeuk bezorgen
Vallen de letters van de krant
in natte grond
tussen jouw voetsporen
vol zorgen
Ontkiemt de poëzie in het donker
van de aarde
naar het licht, naar jou gericht
Leg niet uit
leg dat blad neer
en stel geen vragen 


22-1-14

donderdag 30 januari 2014

GEDICHTENDAG

VANDAAG IS HET GEDICHTENDAG

Het Diekhuus / Stichting Fier organiseert in samenwerking met De Reizende Dichters in het kader van GEDICHTENDAG een poëzieavond in Het Diekhuus, Beneden Zandpad 7, Middelharnis

bemin de verwondering

zaterdag 1 februari
zaal open om 20.00 uur – aanvang 20.30 uur – de foyer is open tot ongeveer 23.00 uur

Het is een poëzieavond van en voor iedereen. 
Wie wil komt luisteren, maar je mag ook meedoen: iedereen mag 5 minuten gedichten lezen, van jezelf of van een ander!

Muzikale bijdragen: trio CyJoLie - Lieve en Jolien de Geest op harp en dwarsfluit en Cynthia Stoel op harp

entree: gratis, maar een bijdrage achteraf naar waardering wordt op prijs gesteld


woensdag 29 januari 2014

Italiaanse klanken

muzikantenspel
klanken van gitaar en fluit
Italiaanse


Meer dan honderd jaar
oude instrumenten
Al eeuwen overleden componisten
En dan,
een vrolijke fluitiste
en ingetogen gitarist
Zij laten Italiaanse klanken leven
van Carulli, Locatelli,
Paganini, Giuliani
en natuurlijk Vivaldi
Tussen de allegro’s
en adagio’s door
laten zij hun stem horen
Zij, zacht en hees
hij sonoor en diep
Waar zijn zij met hun klank
Welke snaar wordt geraakt
door wat en bij wie …


Ouddorp aan zee
mediterraanse klanken
Toscane wenkt


nav een winterconcert in ‘de Overkant’ te Ouddorp
door Eleonore Pameijer en Dario Macaluso op 18 januari



19-1-14

dinsdag 28 januari 2014

ontmoeting

Ik kan hem zien vanuit een verre straat
en heel misschien – ik voel me zijn maat –
zeg ik hem gedag, mogelijk onhoorbaar
met een stille lach en verder onverstoorbaar.

Op de smalle brug over het havenkanaal,
met een gebogen rug en zo zonder verhaal
kom ik hem tegen – het kan niet missen,
in wind en regen staat hij daar te vissen.

En eenmaal voorbij aan de overkant gekomen
voel ik mij vrij en ontwaakt uit mijn dromen.
De altijd stille rust van het onbewogen turen
heeft peinzen gesust,
                het leven kan ik weer verduren.


15-1-14

maandag 27 januari 2014

stervende soldaat

Hij lag met zijn gezicht in het hoge gras,
de geur van zure populierenbladeren in zijn neus
en de smaak van droog zandgebak op zijn tong.
Zo lag zijn lichaam daar te creperen
aan een goedgemikte kogel-inslag in zijn borst.
Zelf keek hij toe hoe het lijf stierf,
veel te jong, net als die andere jongens
die dezelfde dag nog zouden volgen
in een oorlog van ondragelijk onbegrip
op het veld van weerbarstigheid.

Wat is honderd jaar geleden – en hoeveel
moeders sterven dagelijks duizend doden.


14-1-14

zondag 26 januari 2014

stromen

Ondanks de paraplu
stroomt de regen
door haar kleren
tot in haar keel.
Ze slikt – verslikt zich
en het water stijgt en
welt op in haar wezen.
Tranen van buiten en
tranen van binnen
stromen uit:
haar ogen
haar poriën
haar kleren
en haar wolken.
Verdriet verandert
in een glimlach.


14-1-14

zaterdag 25 januari 2014

ochtendschemer

Tussen nacht en
ochtendschemer
drijven de wolken.
Boven hen de sterren
van het ruim heelal,
onder hen de lichtjes
van mijn kleine dorp.
Het ontwaken is begonnen
maar het toekijken
van achter ogen
is nooit weggeweest.
Licht stijgt er uit op,
duister zakt er in weg.
Zeg,
ben jij al opgestaan.


14-1-14

vrijdag 24 januari 2014

preek

Fietsers rijden door de damp
die schijnbaar opstijgt vanaf de straat
in het vroege ochtend tegenlicht
in een hoekje van mijn blikveld

De half beslagen ruit beneemt
mij een volledig zicht
op wat daar buiten is
maar tovert twinkeldingen

Het spel met dauw en warmte
kleurt mijn tevreden gevoel
Tijd voor kerkgangers, maar
mijn preek duurde slechts een minuut


12-1-14

donderdag 23 januari 2014

over mijn blog

Op dit blog ga ik mijn meest recente gedichten plaatsen.
Meestal zal ik een gedicht een paar dagen nadat ik het heb geschreven plaatsen.
Ik ben heel benieuwd naar lezers en reacties.

Dit blog heb ik genoemd naar mijn meest recente boek: schaduwspiegeling,
een fotoboek met 10 gedichten uit 2013.

coverfoto
gemaakt in het Museum voor
Oudheden in Leiden


snoeien ofwel een gedicht schrijven

Tussen de takken die ik snoei
glijdt het licht door
tot in mijn armen
De warmte loopt van
mijn jas tot in mijn handen
De zaag snort door een dorre tak
die knakt en valt,
een zijtak zwiept schampend
tegen mijn gezicht – schuurt,
terwijl ik al weer gluur naar
de volgende tak


12-1-14