Ondanks de paraplu
stroomt de regen
door haar kleren
tot in haar keel.
Ze slikt – verslikt zich
en het water stijgt en
welt op in haar wezen.
Tranen van buiten en
tranen van binnen
stromen uit:
haar ogen
haar poriën
haar kleren
en haar wolken.
Verdriet verandert
in een glimlach.
14-1-14
