bij zonsopkomst

verzonken in blijdschap

kwam de zon op en

verbleekte de maan in het blauw

het ochtendkoor van vogels

twinkelde in zijn oren

een nieuwe dag kleurde zijn tijd

die verscholen lag

in bruikbare handelingen

zoals paradijselijk toekijken

thee drinken en afwassen

28-2-14

Die dag

Mijn oude ogen

zagen

al jaren niets.

Als kind zag ik

al niet veel.

Die dag -

haar hand voelde

opeens in de mijne

- wist ik dat

haar heldere ogen

ook voor mij

zouden kijken en

mijn dankbaarheid

vloeide uit als een

sjaal van ragfijn kant

om haar hoofd.

Die dag

was als ontwaken

uit een lange droom.

24-2-14

haiku 6

bloeiend speenkruid

nu één zonnetje – straks

een universum

22-2-14

I.M. Leo Vroman

Naar aanleiding van een documentaire over Leo Vroman 
en zijn Tineke schreef ik in 2010 dit gedicht.

wangen

Onder mijn strandwarme armen

ligt jouw wang in de schaduw van ons minnen.

later

Over mijn wang kwijlt een sliertje uit mijn oog.

wangen

Ze zijn niet meer perzikzacht, maar ingevallen

lila, beige, zwarte vlekken,

het grijs wordt gaten

waar tranen in verdwijnen

en as twinkelt als sterrenstof …

Wat kusten wij toch jaren van elkaar?

4 maart 2010

haiku 4, 5

steeds hartverwarmend

het schitterende ochtendlicht

- verwondering blijft

begonia bloeit

duizendvoudig op tafel

- volop gevallen blad

22-2-14

winnen

De wereld kijkt toe

Vol vuur schuiven mensen

over het plein – heen

vol bloed glijden mensen

over het plein – terug

De wereld kijkt toe

Schilden zijn nog hetzelfde

als bij de Romeinen

maar kogels zijn allesdoordringend

De wereld kijkt toe

van Sotchi naar Kiev en terug

Hoe bevlogen kan je zijn

alle corruptie ten spijt

mensen willen winnen

en de wereld kijkt toe

21-2-14

plaats

na hoeveel Delingen

klopt het Hart

omhult de creërende Kracht

zich met vermenigvuldigende

Cellen als een transparante Deken

om zijn eigen Ruimte

en wanneer wordt

Doorschijnendheid

gekleurd met Pigment

zodat het Essentiële

in Velen zichzelf kan zien …

maar deed Zij dat ook al niet

zonder Ogen?

16-2-14

wankel evenwicht

Wat is de bron

van het ter wereld komen

waar komt het zaad vandaan

hoe behaaglijk is het ei

waar een wens in ontstaat

waar een mens in ontstaat

waar het goede in huist

en het kwade verblijft

en het evenwicht

maar al te vaak

niet wordt gevonden

16-2-14

waarom

Wat als het lijden toeslaat

als het leven loslaat

van een aards omhulsel

Wat als gehechtheid opkomt

en de mens zich plaagt

met vragen over zin en onzin

Slachtoffers zijn niet de doden

maar zij die leven met de last

niet ook gestorven te zijn

Zij lijden het hardst – ver-

vloeken zichzelf en kwijnen weg

achter een waas in hun oogkassen

Wie verzon toch ooit het woord:

‘waarom’

10-2-14

open kerk

fotocollage 2002
voor de serie Spirituele Ruimte

van boven

naar beneden

LUCHT

HEILIGDOM

AARDE

en dan terug

KOREN

KERK

UITSPANSEL

en nog een keer

HOOP

GELOOF

LIEFDE

in alles de Ruimte

en dan hangt                            

de collage in de kerk

en een van de ramen

weerspiegelt

in het glas

een extra beeld

voegt zich toe

de klank van licht

doorstraalt mijn beeld                

tijdens de expositie op Monumentendag in 2006
in de kerk van Dirksland

13-2-14

sprookje?

Nostalgische gedachten

waaieren uit

Opa vertelt:

‘De vos en de piepmuis

hadden weer heerlijk geslapen’.

Moeder vertelt

over kabouter Puntmuts

Er woonde ook

een kabouter

achter onze dekenkist

Nu en dan kwam hij

tevoorschijn, alleen

voor mijn moeder

Hij was niet de kabouter

uit haar verhalen

Hij was …

13-2-14

tijd voor eenvoud

al wandelend begroeten mij
vier honden, wat zijn ze blij
mij vergaat horen en zien
hun blaffen telt voor tien
of maken er maar drie lawaai
want wanneer ik de grootste aai
bemerk ik in zijn bek een bal
hij bromt maar wat in dit geval
drie blaffen er dus in het rond
hun pootjes steeds vaker van de grond
voor de baas tijd om in te grijpen
voor mij om er tussen uit te knijpen

12-2-14

levens-liefdesnet

En de visser schenkt zijn vangst

uit het net van verbondenheid.

Ieder mens is een verdichtingspunt

in het levens-liefdesnet.

Iedere appel die gegeven wordt

een spiegel versluierd door nevel.

Elk woord dat gesproken wordt

een omarming of een bevel.

In welk web raken we verstrikt

en beschikt het leven te geven.

Uit onverwachte hoeken en gaten

vangt de liefde – ze kan het niet laten.

10-2-14

Schaduwspiegeling PDF

Inmiddels is het boek Schaduwspiegeling uitgekomen.
Het papieren boek is vrij kostbaar, maar ik heb er ook een PDF-bestand van laten maken en dat kan ik makkelijk naar liefhebbers mailen.
Dus als je mij een  mail  stuurt krijg je het per ommegaande.

De coverfoto is gemaakt
in het Museum voor Oudheden te Leiden

luisteren en lezen

Wanneer ben ik mijn droom vergeten

zijn de beelden versleten in mijn hoofd.

Ach, had ik toch maar niets gelezen,

dan zou mijn vrezen zijn gedoofd.

Als ik geen vogels had gehoord,

ze nooit met klanken had benoemd,

dan waren zij niet anders dan

de witte wolken en het groene gras.

Toch luister ik zo graag naar klanken

en wankelt mijn gemoed steeds weer.

Nog bewaart mijn hart gelezen woorden

als koorden van verbinding, maar wel teer.

4-2-14

haiku 3

grijs zeespektakel

oppervlak – woeste golven

en haaievinnen

26-1-14

haiku 1, 2

duiven doen hun ronde

boven kale boomtoppen

- steeds terugkerend

kale bomen en niets

omgeploegd land en weer niets

- verborgen volheid

25-1-14

resumé

Twee middelbare schoolkameraden

beiden N.S., beiden 13 jaar

ontmoeten elkaar ruim 50 jaar later

op een station van de NS

voor een stadwandeling

langs oude en nieuwe gebouwen.

Spiegelingen leveren extra dimensies.

Als de inwendige mens gesterkt wordt

genieten ze van het uitzicht

en het inzicht in vervlogen tijden.

Na vijf goede uren zo Samen

vervolgen zij hun eigen weg.

25-1-14