Wanneer ben ik mijn droom vergeten
zijn de beelden versleten in mijn hoofd.
Ach, had ik toch maar niets gelezen,
dan zou mijn vrezen zijn gedoofd.
Als ik geen vogels had gehoord,
ze nooit met klanken had benoemd,
dan waren zij niet anders dan
de witte wolken en het groene gras.
Toch luister ik zo graag naar klanken
en wankelt mijn gemoed steeds weer.
Nog bewaart mijn hart gelezen woorden
als koorden van verbinding, maar wel teer.
4-2-14
