vrijdag 28 november 2014

eind november

nog zijn er bomen
die hun versleten sluier
van blad niet laten vallen

nog zijn er mensen
die hun versleten gedachten
aan ‘er was eens’ niet los laten

wanneer leven we
als een voorbijganger
een verwaaiende wolk
een blad in de wind


28-11-14

zondag 9 november 2014

dood spoor


verder gaat het niet terug
zeventienhonderdzoveel …

zij zuchtte
al die mensen
al die generaties voor mij
zij hebben ook maar gedaan
wat op hen afkwam
zij hebben ook maar
hun leven geleefd

zal ik nog rouwen
om hen wier genen
nog niet zijn verdwenen
en wier tranen
nog kieren achter mijn ogen

kan ik anders, LEVEN
of zijn de namen van hen
die na mij komen al geschreven
en wanneer loopt dat
spoor dood



9-11-14

haiga


zonsopkomststrepen
horizontaal – verticaal
strepen op het raam

maandag 3 november 2014

straatpoƫzie

het rinkelend glas klinkt krakend kil
na de laatste inslag in de bijna verlaten stad
wit stof dwarrelt in het gedempte zonlicht
als een lijkwade over dit vermoorde oord

slechts enkele schimmen zoeken een route
tussen de karkassen van wat eens gebouwen waren
in de verdwenen straten naar het voorbije lijden
want tranen zijn al maanden opgedroogd

kan het leven hier nog geven
graven we hier nog naar de doden
of is het puin het monument
op een massagraf

met op een gebarsten steen een gedicht

hier woonden
kwaad en goed
in voor- en tegenspoed
nu even geen wegen
enkel evenwicht



2-11-14
Ik heb de laatste tijd nog nooit zoveel 'gesleuteld' aan een gedicht als aan deze. Niet dat het mij moeite kostte, het was alleen wonderlijk om te zien hoe woorden steeds weer werden doorgestreept en nieuwe woorden werden toegevoegd. Zelfs tijdens het typen op de pc veranderde er nog eea. Hoe zal dit verder aflopen?