in een versleten kiem gesmoord
ligt de gedachte aan toen en later
verlaten – zomaar of vermoord
deze ochtend met alweer en kater
hun liefde en trouw houdt stand
in voorwaarts terugkijken want
het onvoorwaardelijke slijt langzaam
aan de tijd – zijn beiden eenzaam
het spel van woorden en zwijgen
wordt stilaan gestelpt, ontweken
wat valt hier nog te krijgen
slechts rekverband en pennenstreken
beheersen het doen en laten
van de instanttijd tussen zuster
en zuster – vleesgeworden gaten
zijn zij met hier en daar een ster
2-12-14
