de tijd schreeuwt om erkenning
ik zet mijn voeten voor elkaar
een stap is gezet
de volgende is in aantocht
bloemen gaan dood
het gras sterft af
dit alles in gedachten
herinneringen plagen voort
ik begin een wandeling
van hier naar daar
en weer terug
het lichaam is op doortocht
bloemen gaan open
het gras groent
dit alles in gevoelens
zintuigen moeten nog wachten
even lost de tijd op
even sta ik stil
bij alles wat is
even …
dan schreeuwt de tijd
weer om aandacht
3-1-15
