dinsdag 14 juli 2015

ontmoeting

Ik schreef dit gedicht na het lezen van een aantal gedichten uit de nieuwste Poëziekrant, waarbij ik mij steeds afvroeg hoe vaak ik een gedicht moet lezen om iets te begrijpen, maar het begrijpen loslaten en plezier beleven aan de woorden en klanken is ook wat waard!

wel nu
weg met wegen
pech is zegen
en de regen
miezert in een waas
straks de zon
lak aan de zonde
en de maan
weerspiegelt in de Maas
per abuis ben ik thuis
in Maasstad, -land en -sluis
en alle sterrensteden
van het universum
Summanus
met of zonder naam
minzaam – eenzaam
kom ik je tegen
in nachtelijke dauw
weg-gelopen
wel nu


14-7-15