zonnewende
slechts enkele dagen nog
vol duistere uren die wegslijten
in grijze beslagenheid van geest
en dan het meeste te vermijden
het ijle drijven langs de leegte
tussen de gedachten – welke ook
vertraging grijpt je bij de keel
en heel dit wezen staakt
verstijft zwijgend in eigen lijden
inkeer eist zijn tol – tot dat
het licht gloort net over de kim
van het bijna-ten-onder-gaan
en een nieuwe cyclus aanvangt
pril, stil en gewild
het kind in je is weer geboren
10-12
