Dirksland, 23 september 9.05 |
mist
het is beslist
de mist
die mij het zicht
ontneemt
waardoor ik
ontheemd
naar buiten kijk
en bezwijk
voor een innerlijk
beeld van gezien
herinnering aan haar
en ooit misschien
keert zij weer
als ik naar buiten staar
wanneer de mist
in mijn ogen
is gewist
23-9