omslag
de zon brandt op mijn veld
achter de bomen is de lucht
zwaar donkergrijs en
rommelt het onweer
hoelang zal het duren
voordat de wolken
hun paarse schaduw
neervlijen op mijn vel
hun weldadig vocht
in mijn landschap uitgieten
mij laten omkeren op mijn schreden
weemoedig huilend
mijn bloemen rooddoorlopen
achterlatend op het slagveld
van de verhagelden
later
de hond blaft de regen
tegen het raam – geluiden
dringen door waterdruppels
en glas – gerikketik en
schor gewaf achter elkaar door
zolang ik schrijf en luister
lees en herlees en de verkeers-
geluiden, als niet verkeerd
hun gezoem toevoegen aan
de symfonie van de natuur
op dit moment, deze minuten
van luisteren naar oertonen
van het leven, het geven en
ontvangen van klank: tik
waf tik waf tik waf tik waf
1-9