zaterdag 24 maart 2018

Philip Kerr

Philip Kerr is overleden.

Ik las een paar boeken van hem, waarin meesterlijke persoonsbeschrijvingen.
Naar aanleiding van De een van de ander schreef ik in 2017 enigszins in zijn stijl dit gedicht:


observatie

zijn ogen waren veronese-groen
als een moeras vol algen in de zon
waar net de schaduw op gevallen was

zijn jas en veel te wijde broek
waren om hem gedrapeerd
zoals het veel te grote tafelkleed
op de te kleine pied de stalle
in de hoek van een lange gang

zijn haar zat achterovergekamd
maar viel uiteen in de perfecte scheiding
alsof deze niet met een kam maar
met een vlijmscherp mes getrokken was
bijna zou je denken dat er bloed
uit die hoofdsnee stromen zou

zijn schoenen van het fijnste schildpadleer
gaven hem een lichtverende pas
waardoor hij net een danser leek
die liever op een barkruk bier dronk

hij zwaaide naar mij, ik had genoeg gezien
deze kameraad had geen detective nodig




zondag 18 maart 2018

projectie



projectie

in een wonderschoon niets 
verlies hier nooit de moed iets te projecteren
een minuscule gedachte over onweerstaanbaar
een liefdeslied ook al is het onverstaanbaar
zeker is het wel met klanken van de poëzie
zie je wel, schepping van een machtig woord
projectie van iets met hervonden moed
niets is zo wonderschoon


18-3

zondag 11 maart 2018

Terwille van den boer die ploegt ...

boekenweek

hoe aaibaar is natuur uit een boek
hoe kleurrijk echt ‘blue planet’ op tv
gaan we nog werkelijk op zoek
of zijn we overvoerd, te veel blasé

wat voor kennis willen wij vergaren
wanneer stopt ons hongerige lezen
dompelen we onder in alleen maar staren
is ondergaan iets wat wij vrezen

ja, ook ten ondergaan, aan de natuur
lijfelijk as ten prooi aan wind en water
of in een graf naast vreemde buur-
man of vrouw, zeg niet steeds: ja later

zullen we boeken begraven, verbranden
ze voeren aan overgebleven vissen in zee
we slepen plastic soep naar de kant en
roepen: na mij de zondvloed – ik zit er niet mee

boekenwurmeren we als een nooitgenoeg
legen Pandora’s kruik als een gifbeker
of scharen wij ons achter boer zijn ploeg
en zwoegen voort, en zien steeds bleker


10-3

zondag 4 maart 2018

zorgen



In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen ...

zorgen

In het oer-Hollands landschap
waar de wind altijd waait
langs bomenrijen en rietkragen
liggen de wortels van vele levens.

Levens die even maar oplichten
enkele jaren van een eeuw
mogelijk slechts een oorlog lang
of tot een vloed, een watersnood.

Watervlakten, landerijen en polders
met hun strakke horizontale lijnen
dijen uit naar alle kanten, zijwaarts
voor- en achterwaarts, overal verten
en overal wind, vooral tegenwind.

In dit elementenspel rijgen generaties
zich aaneen, behoudend gemaakt
door calvinisme en rechtlijnigheid
vechtend voor eigen gedachtengoed.

Weet dat je niet onvoorwaardelijk
welkom bent, men zegt vaak ‘nee’
op het strijdtoneel van polderen
het grote geld en zorgen delen.


3-3