dan schrijf ik nog
het een en ander
omdat de zon zo
heerlijk schijnt
slechts verdwijnt
achter sluierwolken
of een opkomende
in mijn hoofd of in
de vele hoofden die
warmte niet voelen
het licht niet zien
en hun zijn vullen
met versleten zeer
keer op keer liever
hun wonden likken
stikken in bedorven
adem dan …
ja, zucht maar diep
en zie maar toe
21-7
