haiku 14

Vermeer noch Pruisisch
toch zijn deze grasklokjes
blauw en nog eens blauw

haiku 13

tussen de zachte
pasteltinten in de tuin
ineens klaproosrood

het nachtboek

Nu het Suite & Sofa Festival in Zierikzee achter de rug is kan ik dit gedicht wel prijsgeven. De bedoeling was eerst dat De Reizende Dichters in een antieke slaapkamer vanuit het bed met het publiek er omheen gedichten zouden lezen over slaapkamergeheimen ... Later veranderde de locatie en hebben we in de Poort gelezen. (Ik heb toch ook maar dit gedicht voorgelezen)

In bed stort hij zijn zaad in haar
daar zitten geen geheimen in.
Maar wat ondernemen zij in
de nachten dat het bed niet kraakt
voordat zij in plaats van in elkaars
in Morpheus’ armen vallen.
Wat ondernemen zij om hun gedeelde
stilte nog meer te accentueren
om het verveelde leven van de dag
in nachtelijk toneel te transformeren.
Ja beste … lezer / luisteraar …
Dan delen zij geheimen met elkaar
als poëzie geschreven in hun nachtboek.
Verstopt op een zichtbare plek
onder het kussen moet het zich
laten vinden, laten beschrijven
en laten lezen. Zo wordt hun verhaal
prijsgegeven in geheime fluistertaal.


21-4-14

1750

In een absurde tijd
van twijfel en tegenpool
hinkt de ene gedachte
na de andere door
in de koude winternacht.
Oudjaar 1749 – geslagen
op de torenklok van Koudum.
In het portaal is het totaal
donker, zijn lijf lijkt dronken
van het niet-zien
zijn bloed – misschien
uit zijn aderen gelopen,
zijn ogen schrijnend betraand
en dicht of wijd open …
Raadsel en lichaam lossen op
verlossen-de gedachte-te zijn


23-5-14
nav een zin uit Gewassen vlees van Thomas Rosenboom:
Zonder enige begrenzing, wrijving of weerstand van zintuiglijkheid waarde zijn blik door de totale duisternis, het was of hij kijkende leegliep, of zijn blik hem als bloed ontvlood en om het lekken te stelpen sloot hij zijn schrijnende ogen.

getuigen

sierlijke offerbeeldjes
in platte silhouetten
met alleen elkaar
als houvast

harmonische verdeling
tussen zwart en wit

uit een vervlogen tijd
zijn het getuigen van stilte
verhalen van taal
zijn verloren – achtergelaten

maar de stilte van toen
en nu is dezelfde





22-5-14

storm

Zo stuift de zee voor wind

met haar gedreven golven

Zo voelt het lichaam zich bedolven

onder het bulderen der populieren.

Blijven de takken zitten in de storm …

Maar de geest voelt sensatie,

zowel in het lawaai

als in het wegebben ervan

9-5-14

eerste 2 regels zijn van Vondel

Anne

Anne

Frank en vrij

Anne

wat goed dat je

zo jong gestorven bent

Anne

wat goed dat je

maar één boek schreef

Anne

wat zijn we

jou dankbaar

voor jouw

dag

boek

dag

Anne

9-5-14 

sobere versie (voor Tino)

Een sober gedicht

over Stravinsky’s

symphony in three movements

gepassioneerd met

intervallen

interludia

syncopen

waardoor mijn trance

en opgeroepen beelden

nog doorwerken

na het slotakkoord

halfwakker

ontwaak ik

in de geluiden

van de dag

9-5-14

Stravinsky

Een symfonie in bewegingen klinkt

en klatert aanstekelijk met inktzwarte

intervallen, interludia en interpolaties

van ingevlochten dichterlijke woorden

die tijdens het vioolspel worden uitgepakt

in droombeelden van mythologische verhalen.

Haalbaar in aanraking en aandacht.

Verhaalbaar in rollende golven van paukenslagen.

Aaibare fagotklanken kruipen rond in breinweefsels.

De slotdissonant opent de weg

naar de dagelijkse geluiden.

De mythe vervaagt – half-af …

Het hart ontwaakt.

8-5-14

deze zin

geboren uit klank

is de zin – het bestaan

het begin en vergaan

gestorven in stilte

verloren in zang

vervlogen in zwijgen

uitgevlogen om te nijgen

naar het spel van het leven

daar verwoordt het zich

gezaaid en gegeten

in zaad en planeten

van kiem tot ver-sterven

7-5-14

Toscane 2

Gisteren nog een hop

nu laagvliegende zwaluwen

regen dus en straks

geen lange avondschaduwen

L'ombra della Sera blijft deze keer

ongezien door ons in Volterra

te somber is deze laatste dag

wel zagen wij in Cortona - in de regen -

DE lamp als een corona van licht

waarom dat licht niet zien, alleen maar geloven

Angelo heeft wel gelijk: Italië is aan het doven

Italianen teren op Romeinen en Renaissance

Is weder-wedergeboorte ooit haalbaar?

2-5-14  

Angelo is onze gastheer

Toscane 1

Hier staan de cipressen
als rusttekens in het landschap.
Dit landschap dat je lezen kan
met elke cipres als een pauze,
een wijzende vinger: let op.
Laat geen wanklank horen.
Zelfs gif wordt geabsorbeerd
en getransformeerd tot leven.
Slechts in mijn oor klinkt
de fazant als dissonant.


1-5-2014