zaterdag 24 september 2016
Lezen bij Literair Café
Zou ik bijna vergeten te vermelden dat ik vanmiddag een aantal gedichten lees uit 'met ziel en Al'. De vorige keer deed ik dat nog van een blaadje, nu kan ik ze uit het boek voorlezen.
Meer info over het programma: http://oogo.cultuurpleingo.nl/literair-cafe-op-24-september/
woorden
Tijdens het overtypen en verschillende keren lezen is er nog aardig wat aangepast. Als ik goed luister vertelt het gedicht zichzelf.
woorden
leg ik mijn zinnen
neer tussen de jouwe
of fluister ik ze
naar het onbekende
drink ik jouw woorden
als zuiver ambrozijn
of verzwaar ik ze
met ‘nee’ en ‘ja, maar’
waardoor ze sterven
wegdrijven in de nacht
naar duister-licht
waaruit onvermoeibaar
steeds getoverd wordt
met frisse klanken
24-9-16
woorden
leg ik mijn zinnen
neer tussen de jouwe
of fluister ik ze
naar het onbekende
drink ik jouw woorden
als zuiver ambrozijn
of verzwaar ik ze
met ‘nee’ en ‘ja, maar’
waardoor ze sterven
wegdrijven in de nacht
naar duister-licht
waaruit onvermoeibaar
steeds getoverd wordt
met frisse klanken
24-9-16
zaterdag 17 september 2016
opgeroepen
Na alle 'hectiek' omtrent het verschijnen van met ziel en Al nu weer tijd gehad om nieuwe gedichten te schrijven ...
opgeroepen
een soort caleidoscoop
ontvouwt het spectrum
en zo is alles daar
in opgeroepen kleuren
het treuren en de vreugdedans
de mogelijkheden en de kans
van slagen en geslagen worden
de veelheid en het grote niets
duizend kinderhanden - leeg
duizend tranen, het dal stroomt vol
en angst sluipt door de straten
toch wordt het feest niet uitgesteld
we zeggen ja tegen elkaar
en tegen elke dag – opnieuw
hoe deze zich ook ontvouwt
in welke kleuren zij zich omhult
16-9-16
Taalkundig moet in de laatste regel hij staan i.pl.v. zij omdat 'dag' manlijk is.
opgeroepen
een soort caleidoscoop
ontvouwt het spectrum
en zo is alles daar
in opgeroepen kleuren
het treuren en de vreugdedans
de mogelijkheden en de kans
van slagen en geslagen worden
de veelheid en het grote niets
duizend kinderhanden - leeg
duizend tranen, het dal stroomt vol
en angst sluipt door de straten
toch wordt het feest niet uitgesteld
we zeggen ja tegen elkaar
en tegen elke dag – opnieuw
hoe deze zich ook ontvouwt
in welke kleuren zij zich omhult
16-9-16
Taalkundig moet in de laatste regel hij staan i.pl.v. zij omdat 'dag' manlijk is.
zaterdag 10 september 2016
Eerste keer ...
donderdag 8 september 2016
interview over met ziel en Al
Onlangs interviewde Kees van Rixoort mij over met ziel en Al
Dichtregels vol verwondering
Nieuwe bundel van Niels Snoek: ‘met ziel en Al’
DIRKSLAND – Zijn wij gevangenen
van onze ideeën, ons wereldbeeld, onze beperkte blik op de realiteit? Op de
cover van ‘met ziel en Al’, de nieuwe dichtbundel van Niels Snoek, staat een
roestig hekwerk met scherpe schaduwen en uitzicht op een stukje blauwe hemel.
In de schaduwen kun je ook een rijtje potloden zien. Potloden waarmee de
Dirkslandse dichter zijn dichtregels schrijft.
De bundel is net verschenen. De
werktitel ‘Dit is de titel’ is ingeruild voor het intrigerende ‘met ziel en
Al’. Geen hoofdletter aan het begin van de titel, wél een hoofdletter als begin
van het laatste woord. Snoek: “Dat verwijst naar het allerhoogste. Hoe noemen
we dat? Het kan niet benoemd worden, of het heeft alle namen. Dat geeft
spraakverwarring. We hebben het over Allah of Brahma of God. In mijn visie gaat
het om het Al, het allerhoogste.”
Van Niels Snoek zijn al
verschillende boeken en bundels verschenen. Hoeveel precies is moeilijk te
zeggen. Er zit ook een glossy tussen, ‘De vogelaar en de niet-vogelaar’, en een
poëtisch fotoboek met de titel ‘Schitterende rimpels’. Soms werkt de dichter
samen met een beeldend kunstenaar of een andere dichter, soms schrijft hij
alleen, zoals in ’10 jaar later’ over de oorlog in Irak en ‘in licht en
schaduw’, een thema dat hij vaak aanroert.
Niels Snoek dicht al meer dan
vijfendertig jaar. In 1980 begon hij met het schrijven van gedichten. “Er waren
jaren dat ik maar vijf gedichten schreef, of één, maar na de oprichting van de
eilandelijke dichtersclub (de Reizende Dichters), ben ik veel meer gaan
dichten. Nu zijn het er wel honderd per jaar.”
Voor ‘met ziel en Al’ zijn
honderd gedichten geselecteerd uit de afgelopen vier jaar. Ze vallen onder een
van de vijf hoofdstukken in de bundel. “De middelste drie hoofdstukken gaan
over de fysieke wereld, de spirituele wereld en de oorzakelijke wereld. Het
hoofdstuk daarvoor gaat over boeken en gedichten naar aanleiding daarvan en in
het laatste hoofdstuk staan gedichten over het proces van gedichten schrijven,
de dichter en de lezer.”
Wat kan de lezer verwachten? Wat
is het overkoepelende thema van ‘met ziel en Al’? “Waar het allemaal over gaat
is verwondering. Verwondering is een kernwoord. Enthousiast zijn over het
ervaren van het goddelijke. Altijd het allerhoogste zien. Alles is een
verschijningsvorm van de allerhoogste. Onze zintuigen zijn gericht op de naam,
de vorm, het fysieke, en meestal zien we niet waar dat vandaan komt. Dat er een
gedachte aan vooraf gaat, een idee, en daaraan vooraf weer een blauwdruk, een
zaadschuur, een grote voorraadschuur met kennis.”
Snoek kan er nog veel meer over
vertellen, maar het is het beste om het zelf op te diepen uit zijn gedichten,
om de spirituele zoektocht zelf mee te maken, om de verborgen kennis, die diep
vanbinnen zit, opnieuw te ontdekken. “Taal kan je laten afglijden naar de
duisternis, maar het kan je ook in het licht brengen.”
In een vrij compact gedicht kan
Niels Snoek zich goed uitdrukken, vindt hij, ook omdat hij zich niet aan
grammaticale regels gebonden acht. Hij maakt het de lezer niet overdreven
lastig. Zijn gedichten zijn niet ingewikkeld, soms wel filosofisch, maar altijd
toegankelijk en beeldend. Dat geldt ook voor ‘met ziel en Al’. De bundel (ISBN 978-94-92475-60-2) kost 19,95 euro en is te
bestellen bij de boekhandel of via internet.
door Kees van Rixoort, voor ‘EilandenNieuws’
voorlezen in Dirksland
Vanavond ga ik voor het eerst voorlezen uit mijn nieuwe bundel met ziel en Al.
In de Grote Kerk van Dirksland is een programma ter gelegenheid van het 600-jarig bestaan van Dirksland, georganiseerd door de Dorpsraad. Aan deze avond met de koren Excelcior en Sursum Corda is een metrumsessie toegevoegd, met Els van Wageningen, Greta Lugtmeier en mijzelf om gedichten te lezen, uit het project Woord & Kunst en over Dirksland.
Iedereen is welkom, het programma begint om 19.30 uur.
interieur van de kerk tijdens de expositie 'funeraire kunst' van Beeldend Dirksland in 2004 |
In de Grote Kerk van Dirksland is een programma ter gelegenheid van het 600-jarig bestaan van Dirksland, georganiseerd door de Dorpsraad. Aan deze avond met de koren Excelcior en Sursum Corda is een metrumsessie toegevoegd, met Els van Wageningen, Greta Lugtmeier en mijzelf om gedichten te lezen, uit het project Woord & Kunst en over Dirksland.
Iedereen is welkom, het programma begint om 19.30 uur.
woensdag 7 september 2016
uit hoofdstuk 5
vandaag uit het laatste hoofdstuk
de woorden spoelen aan - over het schrijven, de schrijver en de lezer
schrijven is leven
als ik niet weet
schrijf ik als
pleitbezorger
het leven van mij af
voetangels vervangen
en klemmen verzetten
maar vooral de bakens
en voetnoten negeren
dan leeft het leven
als nooit tevoren
of schrijven zin heeft
de tijd zal het leren
de tijd is in ons
niet wij in de tijd
de woorden spoelen aan - over het schrijven, de schrijver en de lezer
schrijven is leven
als ik niet weet
schrijf ik als
pleitbezorger
het leven van mij af
voetangels vervangen
en klemmen verzetten
maar vooral de bakens
en voetnoten negeren
dan leeft het leven
als nooit tevoren
of schrijven zin heeft
de tijd zal het leren
de tijd is in ons
niet wij in de tijd
Abonneren op:
Posts (Atom)