voor het Rijsterbosk
staan twee auto’s geparkeerd
later wel honderd
doordringen
de schaduw is scherp getekend
en gekend door het lamplicht
dat langzaam versmelt met de
oplichtende zon gezien door het raam
het licht van dat licht verlicht mij
zonder schaduw achter te laten
vervult mijn stille geest van een
voorspoedig, gunstig en sterk besluit
ogen zien steeds weer iets anders
maar weten niet wat dit licht weet
daarom leg ik over al het andere
met liefde één naam
25-10-2024
wachten
waar is de rust tot schrijven
beschrijven van het verval
dat niet bevalt, al die klachten
het wachten tussen muren
vast nog een kwartier
hier zitten we dan
in de zo volle wachtkamer
met fluisterspanning op de lippen
van buiten geen geluid van vogels meer
hun kamer is daar hemelhoog
daar vlieg ik terwijl ik wacht
en blader in de krant van gisteren
17-10-2024
wolken
ik zie de wolken
tussen hoofden en hemel
voortdrijven door winden
die ze tegen wensgedachten plakken
zwevend in het ruime licht
van overdag en ’s nachts ook
grijpen, pakken lukt ons niet
ze zijn als de dood
steeds komen ze terug
net weer even anders
15-10-2024
wat doen irreële gedachten
waar denk je aan vroeg hij voorzichtig
aan die manke met haar schele oog
wel, zij is mooi intelligent en hoog-
begaafd, maar loopt alleen onevenwichtig
doe niet zo verliefd en haal haar uit jouw hoofd
luister naar de stem van jouw rede die hoofd-
zakelijk zegt irreële gedachten te negeren
wees een held, heb moed, stop met begeren
maar helaas voor hem deed hij dat niet
met hart en ziel en zo verviel hij stilaan
in een tomeloze neerslachtigheid en ziet
zichzelf niet meer als mens met ruimbaan
zicht op het leven en bovendien geniet
hij niet, zinkt in z’n hel en moet die doorstaan
11-10-2024
even
laten we het zo zien
in het licht van de altijd
weer opkomende zon
en het duister van de
gangen onder de grond
het is wat het is
de een leeft hier en
de ander werkt daar
het ene moment vrij
van zorgen en lasten
een andere periode
gedwongen en eenzaam
proberend maat te houden
vel geen oordeel
7-10-2024
Eindelijk is op 4 oktober 2024 dit project afgerond. Er zijn heel wat onbetaalde uren van mijn kant (de kant van De Reizende Dichters) in gaan zitten en dat zou een volgende keer beslist anders moeten ...
Gisteren was het een gezellige middag met zo'n 30 mensen in de theetuin De Bongerd in Herkingen en bij de kreek Het Paardengat.
uit het archief:
verhalen
hier zit je dan te schrijven
en eigen gedachten te volgen
zal je ook luisteren naar verhalen
van hen die ze willen vertellen
die nog weten van hoe mooi
de wereld was toen ze groot was
en zij zelf nog heel jong
maar mogelijk hoor je verhalen
over hoe angstig de omgeving was
en zij waren klein en bang
wat kan je nog zeggen of vragen
zal zwijgen helpen, blijven luisteren
en aandachtig kijken in hun ogen
alsof de wereld daar te zien is
3-10-2024
herfst
sla een slag in de rondte
met een houten slaghout
en spring over op een ander
kijk naar jouw handen
hoe beroerd ze schrijven
en lees de pagina’s over
leeg de bladzijden
bij schemerlicht grauw
en begin gauw verlicht
te stralen in de schaduw
zet gevallen stoelen recht
wie zal er achter komen
1-10-2024