tanka

 

op de stoep tak tak

de lijster hakt de slakken

gebroken huisjes

niet-hoorbaar ver weg boem boem

daar ingestorte huizen 

wie is die ik ...

 

Leven

 

ik leg het leven voor je neer

de talloze geuren en smaken

raken doen mij alle namen

die kwamen aangedreven

op de kabbelende zee

 

ik leg het leven voor je neer

de vele vormen en het klinken

zinken en stijgen doen de namen

die kwamen aangedreven

op weerbaar zwevende wolken

 

ik leg het leven voor je neer

in jouw eigen zachte tere handen

voel hoe het daar ligt op te warmen

omhuld in smaken, geuren, klanken

en betast zijn lange gulle lach

 

 

24-4-2025

Er was ...

 

eens

 

ik lig niet wakker van het slapen

gapen doen we toch wel

eens en weer droom jij

dat je snurkt en waakt over mij

diep verscholen onder een eens

gladgestreken laken een baken

ben jij daar en ik in jou

wij in het kleine ledikant

als één lady in kant-

en pyjama zijn wij … eens

 

 

23-4-2025

op de Peaux-vlakte

 

hoor, weidevogels

heel veel gras hier op het land

te zien slechts één koe(t)

zolang we ons klein voelen

 

taal en woorden

 

de ene schrijver zegt:

in den beginne was het woord …

een andere schrijft:

taal zal alleen verwoesting zaaien*

 

maar zolang niet alles is verwoest

stevig vastgeroest of opgeruimd

is taal een redmiddel, een boei

om de hoogste liefde te bezingen

zolang we kleine mensen zijn

 

 

14-4-2025

 

*regel uit ‘Licht dat ons aanstoot’ van Huub Oosterhuis

met een beetje van Vondel

 

Waer werd oprechter trouw

Dan tusschen man en vrouw

Ter weereld oit gevonden?

 

Maar wat is de tendens

Die tussen mens en mens

Ter wereld ooit gevonden is

 

Wat leeft er in de wens

Die tussen mens en mens

Ter wereld ooit gesproken is

 

Die tusschen hoop en vreeze drijft,

En zucht, en uitziet met verlangen

Waer dat hy blijft.

 

O foei die angsten en gedachten

Klagend en uitkijkend met hartstocht

Waarom dez’ blijft

 

 

12-4-2025

wat verdampt en wat niet

 

in drie dagen geschreven ...

gevoelswaarden

 

dit uur leek zichtbaar sneller te gaan

dan die ervoor – vergissen is menselijk

bladeren kleuren van roodbruin naar groen

veel later pas weer terug naar bruinrood

wie ziet en denkt het dit moment, waarom

 

voetstappen op de trap, de deur slaat

waarom is het kouder dan gisteren

er zijn waaromvragen om over te slaan

antwoorden die niet gegeven worden

gedurende de pelgrimage, het leven

 

en dan is er de zachte stilte in het huis

daarbuiten het verdampende water

verschilt het leven door nieuwsberichten

die als golven aanrollen over zandkorrels

en zich stukslaan tegen rotsblokken …

 

 

9-4-2025

stralende ochtend

de dijk loopt dood

je moet wel naar beneden

met zon in jouw rug

 

 

onderstroom ... woordenstroom

 

ontmoeting

 

haar lippen omkrullen zacht

vloeibare tedere gedachten

die ze nog niet wil uitspreken

stilzwijgend overziet ze hier

die smalle woordenwaterval

haar voeten worden overspoeld

de woorden stijgen rondom

het trillend lijf verzinkt er in

is niet meer van haar zelf

zij is enkel woordenstroom

terwijl zij hem geheel doorziet

 

 

4-4-2025

op 1 april

op de vraag: rijm eens op zilver, herfst, twaalf en nieuws

 

je hoort het steeds weer op het nieuws – journaal

het is nu al bijna vijf voor twaalf – elf

maar zeg nu toch, zeg nu toch zelf

wie gaat daar nou niet mee aan de haal

 

het lijkt hier echt wel herfst – voorjaar

met al dat glinsterlichte zilver – goud

en of we nu zijn jong of bijna oud

het maakt niet uit, ’t is voor elkaar

 

 

1-4-2025