grijs, grijzer, grijst

 

grijze zielen

 

al die doden die voorbijgaan

in de een of andere oorlog

al die verloren levens van

geliefden wel of niet bemind

 

al die opgelapte manken

die maar verder moeten leven

met hun deels kapotte lijven

en de wrede herinneringen

 

al die overlevende leiders

die bevelen gaven aan

al die overlevende lijders

hun leven is elke dag sterven

 

sterven met onopgeloste vragen

over waarom en waarvoor

is eer een heilig doel of is

alles alleen maar een verhaal

 

 

23-8-2025

n.a.v. Grijze zielen van Philippe Claudel

tijd om te rijmen ...

 

of: gedicht van de week

regels van 8 lettergrepen

 

koffie

 

zij draagt de kleren naar de kast

de spanning stijgt de zon breekt door

zes tinten paars in tuin en berm

en koffie moet gezet - vandaag

 

zij klemt de kruiden in haar hand

de kat kijkt haar niet vrolijk aan

zijn zielen grijs getint en oud

en koffie moet gezet - vandaag

 

zij schrijft nog altijd door en door

en let niet op de slaande klok

de planten dwalen rond haar ziel

en koffie wordt niet meer gezet

 

 

19-8-2025

een mug naast je bed

 

deze klank

 

hij laat het gaan zoals het gaat

zij praat daarover – zo gelaten

en men, men luistert met één oor

flarden slaan zich op in breinen

maar het meeste verlaat zich

uit het andere oor

en lost op tot één oerklank

in muren, bergen, bomen, meren

en in de knuppel naast het bed

de mug die daarop zit te wachten

 

 

16-8-2025

het kan verkeren

 

date

 

het eten gaat hier hand in hand

met grote spiegels aan de wand

en op de tafels kleedjes kant

strak liggen ze gevouwen over de rand

en met mijn linkerhand

strijk ik langs de kant

 

van de tafel die gedekt

is voor twee – ik word gewekt

door haar gepraat in dialect

zij doet een beroep op mijn intellect

ik zucht, ben niet zo direct

en zie mijn rechterhand gestrekt

 

naar het insect op haar schouder

- de maaltijd wordt steeds kouder -

en kijk ik naar mijn arm

dan wordt het mij te warm

zet gauw de fles terug in de houder

in mijn lijf klinkt het alarm

 

 

15-8-2025

sat chit ananda

 

vaarwel

 

droeg hij de wereld in een notendop

of zette hij slechts hier zijn voetstap

- hing zijn jas aan een krom haakje

of houten hanger als die er was -

om thuis te zijn tussen al die muren

 

ik zie hem - in gedachten - kijken naar

de illusie van paleiszaal of gevangeniscel

meestal iets daartussen met meer uitzicht

op een groene tuin met spelende kinderen

een soort van toekomst als achilleshiel

 

brak de notendop zijn beeld diagonaal

wat bleef er van hem over zonder jas

keek hij van achter ogen, oren en

een parallelle wereld in oneindigheid

waarvan hij het begin gelukkig wist te zijn

 

 

12-8-2025

Kan je het

 

velen

 

als een duivel denkt hij

aan het vallen van

voorbij de zomerpracht

zijn macht zal stralen

in bonte kleuren rood

dood is zijn levenspassie

dus wees (g)een tegenstander

wandel voorzichtig

en laat zijn stok staan

  

10-8-2025

Ik schreef deze n.a.v. de foto die ik in de tuin van de duivelswandelstok maakte op 9-8-2025

in museum Fenix

 

dan

 

wat als er zwart boven je hoofd hangt

en herinneringen je brein rood kleuren

je eenzaam stilstaat in het museum

van jouw voetstappen door het leven

denk je dan aan de wegen van al die

die anders zijn en toch zo hetzelfde

kruipt gevoel dan waar het gaan kan

 

 

6-8-2025  

thema Verandering

 

Kom naar het Augusta Peaux festival op 31 augustus in Simonshaven. Ik zal o.a. dit gedicht lezen,

… waar zijt gij

voor uw voeten ligt de verte
hoe ver weten wij niet
wel de maat van een voet
al is die achterhaald

u kijkt en verbaast het einde
dat oneindig is alsmede
het begin dat niet exact
is aan te wijzen … hier …

een stap naar voren en terug
wat is er veranderd in
het kijken, het verbazen

hier ben je weer of nog …
vertel maar niet verder
dat jij nooit een stap zet

noodlot

 

fatum est scriptum

 

zag hij een blonde fee in het weiland

of was het een oprijzende Phoenix

stond hij op de weg of aan de kant

en zag hij eigenlijk helemaal niks

 

anders dan beelden in zijn gedachten

die als een film zijn geest doortrokken

en zomaar stond hij daar te wachten

helemaal alleen van huis vertrokken

 

vanuit donkere wolken klonk gebrom

een vliegtuig vloog recht op hem af

stortte flitsend op hem neer, als straf

 

voor onoplettende dromerigheid alom

even nog vroeg hij zich af: waarom

toen stilte, ver weg klonk zacht geblaf

 

 

2-8-2025

de verwarring

 

het vermogen

 

dit is niet wat ik zeker weet

mensen twijfelen aan twijfel

en vertrouwen niet op – het kan

 

maar zou ook niet kunnen zijn

altijd weer dat tegendeel dat

ook niet-bewezen stand houdt

 

want zijn bewijzen niet altijd

weerlegbaar – de uitzonderingen

uitzonderlijk, maar toch mogelijk

 

vergeet niet het vergeten en de

plek waar je de sleutel achterliet

denken overstemt gedrag

 

en vinden doe je niet op tijd

 

 

1-8-2025