ik heb een brug geslagen
tussen de elementen
in mistig licht
ik heb een sprong gewaagd
naar weloverwogenheid
in diep donker
vaag licht omarmt
mijn passen en meten
in weten en onwetendheid
lichte duisternis
laat mij twijfelen en hopen
in hoge nood verkeren
grauwe schemering
ontneemt de warme kleuren
voegt zwarte contouren toe
schaduw vult de lijnen op
tot tweedimensionale vlakken
een platte illusie
ik heb jou in de hel ontmoet
je liet mij er de hoeken zien
meer dan voldoende
ik heb een brug geslagen
en ook weer afgebroken
zonder om te kijken
8-7