ritme

Vanmorgen kwam ik de zin tegen:  Dan blijkt de moderniteit, wat Taylor zo fraai noemt, ‘unquiet frontiers’ te hebben, onrustige grensgebieden, waar vragen opkomen waar zij met haar rationaliteit niet uitkomt, zodat zij haar toevlucht zoekt in de subtielere talen van poëzie of religiositeit.
hele artikel: https://sommelsdijk.remonstranten.nl/agenda/gespreksgroep-15-januari-2017/


ritme

vanuit het duister kijk ik
hoe de dag begint met
lichte vegen in de lucht
zie, het ritme van de tijd

de stille kracht, beweging
en luie traagheid wisselen
in wondergolven door elkaar
hoor, het ritme der natuur

ligt in de poëzie een antwoord
als een eeuwigheidsmoment
waardoor vragen verstommen
voel, het ritme van onkwetsbaarheid

ik vang de elementen op
kijk en luister, zwijg en fluister
herken en herinner je vrij
wees, het ritme van oneindigheid


15-1