met koude neus

 

wintertijd

grote grijze egale lucht

met zon achter de dikke wolken

zonder een strenge wind

mist in een verre verte

bomenbeeld in zwart/wit

in het gvdw

 

blijf kijken

 

heldhaftig

 

ligt geluk in jouw handen

pak het dan niet beet

kijk hoe het zich vervormt

en naar je glimlacht

volhardt in het kijken

en luister gelaten naar

opkomende gedachten

die je wegvoeren van het

onbevangen zien

zie geluk als je muze

waarmee je samensmelt

 

 

17-1-2025

oneindigheid en de fysieke wereld

 

… waar zijt gij

 

voor uw voeten ligt de verte

hoe ver weten wij niet

wel de maat van een voet

al is die achterhaald

 

u kijkt en verbaast het einde

dat oneindig is alsmede

het begin dat niet exact

is aan te wijzen … hier …

 

een stap naar voren en terug

wat is er veranderd in

het kijken, het verbazen

 

hier ben je weer of nog …

vertel maar niet verder

dat jij nooit een stap zet

 

 

12-1-2025

op weg

 

busrit

 

maak de dingen rond

en hoekig als het kan

bekijk de spiegelingen in

het glas alsof het niets

is dan een luchtreflexie

zo knutselt iemand met jou

jouw woord en beeldtaal

 

 

11-1-2025

voor jou

 

Meestal schrijf ik 's morgens, maar dit gedicht schreef ik gisteravond. De foto van de eenzame wandelaar maakt ik gisteren op het strand in Ouddorp.

voor jou

 

het is hier wachten op geluk

dat er al is in overvloed

het is te zien en te naderen

maar zeker niet te hebben

 

nog even en je zou het kunnen

grijpen – doe het vooral niet

want dan is het zo weer weg

kijk er alleen maar naar

 

je lijkt te leven in ongeduld

wachten wil je niet meer

en toch is dat wat er moet

als je het niet meer weet

 

leef in het ongewisse met wat

dan ook – het is er voor jou

 

 

10-1-2025

wel of niet

 

loslaten …

 

ligt hoger streven in ons

of tussen ons in als kans

om goed en sterk te leven

 

het maakt niet werkelijk uit

als we maar niet vergeten

rondom ons heen te kijken

 

wanneer onze armen zich

om elkaar heen slaan

en lippen elkaar vurig raken

 

en als af en toe de ogen sluiten

laat dan nooit de herinnering

aan wie je waarlijk bent los

 

 

28-12-2024

één toon

 

blijf luisteren

 

spontaan sloot hij zijn ogen

toen zij begon te zingen

droomde hij weg op de klanken

 

zuiverheid vibreerde niet

alleen bij haar maar ook in hem

in zijn hart welde verrukking

 

klank overstemde al het andere

bracht zij dit alles in trilling

illusie in zijn oren … hoofd

 

toen hij zijn ogen opende

keek hij haar stralende lach in

een toon onsterfelijkheid

 

 

4-1-2025

wat is het ...

 

vogeltje

 

er vliegt een kleine vogel

uit zijn hart, is het

een mees of een putter

in ieder geval die grootte

daar gaat hij als een stip

het luchtruim in

 

hij bevoelt zijn borst

mist hij daar iets

of is hij opgelucht

 

hij kijkt naar haar

opeens verwarde haar

haren voor haar gezicht

zij schuift de lokken opzij

en pakt er een veertje uit

 

zij bekijken het allebei

hebben ze ook opgemerkt

dat het vogeltje in

haar hoofd is gevlogen

 

 

1-1-2025