vanmorgen

het is nog vroeg

licht komt door de wolken

valt op de akker en de randen

vreugde daalt op het pad

vlak voor mijn voeten

en Pegasus draaft

 

zoeken of niet-zoeken

 

hinkstapsprong

 

altijd is er verbinding

met wat je bent

wat je werkelijk kent

waar je niet naar hoeft te zoeken

 

het lijf is altijd een te krappe jas

hou hem soepel, rek hem uit

geloof niet in zijn bestaan

als hometrainer

zittend, kijkend naar het scherm

de illusie van de tijd

lach om zijn strapatsen

 

zoek niet naar wat je weet

wat je bent

verbinding is er altijd

 

 

26-7-2025

in de context

 

alleen

 

wat is een woord alleen …

 

bij elkaar geraapt

kan er een emotioneel sausje

uit overstromen

kunnen we worden geraakt

herinnerd aan verleden

gebeurtenissen met impact

grootse toekomstvisioenen

 

een woord alleen kan niet gedijen

maar verbonden met elkaar

kunnen ze zeer gulzig zijn

als branding naar je toe rollen

kwaad bijten in je Achilleshiel

of versterven aan de horizon

oplossen in zwijgzame vrede

 

 

23-7-2025

medeschepselen

 

vliegen als kakkerlakken

 

de een pakte eens vliegen

van de ramen, levend

gingen ze naar buiten

 

ze mogen overal maar niet in huis

 

de ander sloeg de vliegen

met een mepper, dood

gingen ze in de prullenbak

 

ze mogen overal maar niet in huis

 

wij vliegen onze huizen in

en uit of omgekeerd

vliegen doen dat met ons

 

maar in huis willen we niet vliegen

er zijn grenzen, toch …

 

 

22-7-2025

weer thuis

 

aan

 

ik weer en jij ook

in passende kleding

op de juiste plekken

aangetrokken

 

aangetrokken door jouw

kleine glimlach wil ik

nog een keer jouw hand

daar voelen

 

daar voelen wij elkaar

in zeewind gehuld

ons beider kippenvel

om armen

 

omarmen onze benen

tenen in bewegende vloedlijn

geruis in de oorschelpen

passieplezier

 

 

20-7-2025

kijken en nog eens kijken

 

afbrokkeling

 

weer kijkt de tuinman achterom

naar de gesnoeide struik, die ene

tak moet straks nog weg – en dan

lijkt het of de duivel zelf verschijnt

in vaag ornaat en zonder klank

wel met een glas en een grimas

hij zet een pas naar achter, wacht

wat zien zij van elkaar in schemerlicht

en geeft dit kijken hen ook inzicht

in wat zij weten, wat zij zullen doen

of hangt dit beeld in stilte buiten tijd

de tuinman knippert met zijn ogen

en weg is de gevreesde duivel, opgelost

alleen nog struik, zonder die tak

vertrouwen in mensen was al niet zo

groot, maar is er nog fiducie in zijn ogen

 

 

9-7-2025

lichtstraal

 

zomerzonnestraal

met spectrumkleuren in glas

universumspel

Het glaskunstwerk is van Pascal Lemoine

 

Rayon de soleil d'été

avec des couleurs spectrales dans le verre

Univers du jeu

belangrijkheid

 

bijna

 

wat te geven aan een oude stoel

ontvangt hij mij nog wel

 

jij zit in de crapaud tegenover

jij gaf mij over aan deze

ik pas gerust op deze sleetse plekken

mijn handen liggen stil

te rusten op de vlekken in de leuningen

 

eens waren onze stoelen nieuw

en onze lijven jong en sterk

wij zwijgen kijken glimlachen naar elkaar

nog even illusie

 

3-7-2025

gelukkig en blij

 

geopend

 

goed en kwaad laat ik varen

de ene keer als containerschip

de ander als een roeibootje

objecten die voorbijgaan

bewegingen door water

of gedachten door mijn hoofd

gewin of vakantie – zijn het

geen conventionele afspraken

zo ook deze woorden

in dit gedicht

 

2-7-2025

hoe warm het was en hoe ...

 

hitte

 

waar gaan we heen

in de hitte van het dagelijks

houden we het hoofd koel

bloedig – of betaal je het gelag

met zonne steek

op hoofd zakelijk

in het zetten van passen

op blote voeten

pad door verdord gras

kijkend naar de vlinders

die warmte wel wat vinden

 

1-7-2025