bijna
wat te geven aan een oude stoel
ontvangt hij mij nog wel
jij zit in de crapaud tegenover
jij gaf mij over aan deze
ik pas gerust op deze sleetse plekken
mijn handen liggen stil
te rusten op de vlekken in de leuningen
eens waren onze stoelen nieuw
en onze lijven jong en sterk
wij zwijgen kijken glimlachen naar elkaar
nog even illusie
3-7-2025