consuminderen
wederom ligt de laakbaarheid
van zijn verspeelde gedrag
op de toog tussen de glazen
zijn derde kopstoot wenkt
de hebzucht vreet gretig in
zijn verscheurde gedachten aan
het nalaten van het nemen van
en dan, de keuze voor te minderen
de uitgebeelde leugens om bestwil
lijken z’n hachje te redden al kijkend
naar zijn spiegelbeeld achter de bar
‘wist ik toen maar wat ik nu weet’
wegzakken in niet te keren tij – tijd
nee, hij trekt zijn projectiegezicht
tegenover hem heel bedachtzaam
aan de haren omhoog – ‘betalen
en wegwezen’ klinkt een laatste
restje zelfrespect in zijn brein
vlak achter zijn betraande ogen
de strijd, de uren – het kan nog
6-8
