deze had ook 'spiegeling' kunnen heten

aanwezigheid

het was weer een warme dag

met drukkende temperaturen

en onweer in de verte

we waren nat van het

langs de planten lopen

die zwaar van water

overhelden over het pad

zweet en onweersbeestjes

liepen over ons gezicht

en daalden af naar beneden

wij tot bij de oever van het water

het leek of we er waren

maar was dat wel zo

pas later spraken we

over onze aanwezigheid daar

de herinnering uitvlakkend

29-6 

bijna een tanka

gisteren

vanaf het bloemenveld

een sereen doorkijkmoment

aan de Grevelingen

op de foto – gelukkig

geen geschreeuw van meeuwen

 

in GGOF

 

Eigenlijk hadden deze gedichten op 5 mei, de internationale dag van de verloskundige, in de krant moeten staan.

net nu of toch nu net of wel 'over de top'

 

net nu

het is een net niet een warme zomerdag

met net uitgebloeide gele papavers

net keek ik nog naar de zaaddozen

netjes recht omhoog gericht

het is nu nog steeds een fraai gezicht

nu ze niet meer staan te blozen

lijken ze nu groen-bruine kadavers

en dit ontlokte mij nu net een zomerlach

22-6 

nog onder constructie

Deze kan ik nog veranderen na de komende inspiratiebijeenkomst.

cirkels

ik schrijf in cirkels

om jou heen dwars

door het zomergroen

jij valt uit een en

in een dromerzoen

smelt jij in mij

er gaat geen uur voorbij

of jij verschiet van

kleur en zichtbaarheid

mijn ogen dazen en liggen

in het verschiet van

mijn kleine hersenpan

die kraakt en vervaagt

jouw spectrumveld

naar onzichtbaarheid

mijn glansverlangen 

dicht ik om jou heen

in volmaakte cirkels

22-6 

even / oneven

wat als …

wat een geluk om dan

niet naast je moeder te staan

en voor even   even te zijn

wanneer de onevenen

worden gefusilleerd 

meisjes, net zo oud als jij

links en rechts naast je

welk een recht

voorrecht

of rechtvaardigheid

of was het lotsbestemming

en kan jij het aan

de gruwelijke herinnering

een leven lang mee te dragen

16-6

n.a.v. De rechtvaardigen – Jan Brokken

 

oh die verhalen

wanneer zal de tijd breken

aanbreken, dat schrijven overbodig is

dat over alles mag gezwegen

wegen en wikken overbodig is

maar wordt het spel niet door de een

dan wel door de ander gespeeld

de plaats van rust een utopie

opties in de woorden-boeken

boekenkasten vol met zingeven

levende verhalen in dode materie

de een kruipt er in en duikt diep

de ander worstelt zich er uit en juicht

willen wij onszelf dan wel verlossen

oplossen in niet-beklijvende verhalen

of blijven we lezen en schrijven

tot de tijd zal breken

12-6 

 

verlangen ... opgelost

 

nog een strijdgedicht

 tijd en plaats

er jaagt lawaai door de straat

tot aan de ingang van het park

de stilte die daar op een bankje

was gaan zitten huivert zacht

wat valt er te verwachten – nu

het graas zich uitschudt en

schuurt langs verroeste hekken

hoe zal hun onzichtbare strijd

dit keer verlopen –  herinnering

laat vertraagd op zich wachten

de factor tijd is weer eens afwezig

5-6 

is niet elke strijd een tweestrijd

gevallen woorden

in tijden van strijd

kijk een sluiter

in de rookwolken

op het bijrechtblad

en daar gaat hij

zijn achtergerecht na

en verlaat de keuken

deur naar de overloop

overtuigd van gelijk

zonder woorden

de taal vermaakt

de achtergelaten jas

aan de kap

stokrozen wringen

hun wortels in de

kieren tussen stoep

tegels zijn als regels

overtreden mag

gelijk en platvloers

zonder bekeuring

die heeft al plaats

in zijn hand de bij

sluiter zonder woorden

aan de kapstok een engel

overgelopen van recht

naar bijzaak door

de lange gang van

een instortend huis

in achtergelaten tijd

waar het geurt naar na

gerechten en rozen

4-6