donderdag 26 augustus 2021

hoofdzaak


in mijn hoofd is een puzzel
uit elkaar gevallen – traag
stukjes zijn gehusseld
randen breekbaar vaag

er is daar nu wat gaande
zoeken naar verbinding
zin – ik houd mij staande
als een omgevallen ding

ik zie de puzzel, stukken
stuk gevallen in letters
tellen ervan moet lukken
ze vallen dieper, de etters

wanneer zal het overgaan
de warboel plaatsmaken
voor het rechtopstaan
en uit mijn hoofd geraken


26-8 
 

haiku

 

mijn halve schaduw

blijft achter bij de muren

opzij van de deur

dinsdag 24 augustus 2021

24 augustus

 


noordoosten winden

in het ruisen van peppels

nadert het herfsttij


zondag 22 augustus 2021

waar komt het toch allemaal vandaan

 

zit zij in deze ...

een kleine geschiedenis

drie gratiën 
als bedachte engelen
gingen op stap

één botste tegen een cirrocumulus
viel een weinig
naar beneden
in een droom – is het daarom
dat we schaapjes tellen
om in slaap te vallen

twee gleed uit
over een gladde golf
en plonsde in het nat
het loven werd niet onderbroken
voor de zee klonk het wel als 
vloeken – is daarom
water zowel vloek als zegen

drie struikelde over een boomwortel
de neus op de grond, uitademend
stroomde alle kracht in de aarde
de boom voelde mededogen
en nam dit lichtwezen op in zijn stam
takken en kruin waardoor de engel

ver uit kan kijken naar mensen
die over de planeet lopen
bij elke stap zijn energie voelen – 
maar waar gebruiken ze die voor …

of zit hij in deze ...


22-8 

haiga

 


akker met vogels

herinnering aan Vincent

vroeg in de ochtend


donderdag 19 augustus 2021

'nieuws' lijkt een herhaling

onschuldig

Doet de strijd wel zijn best
om beslecht te zijn.
Doet politiek wel aan verdwijnen,
oplossen zodat, ja, wat …

Kan in alle rust een oude vlam
oplaaien, binnenkomen zonder kloppen.
Alleen zichtbaar voor meteorologen
die er wisselvallig aan toevoegen.

Zullen we vluchtelingen inzetten
als brandweerlieden, er valt zoveel
te blussen als het er op aankomt
op deze gevaarlijke planeet.

Mogen we over ons leven
wel zo verdomde zeker zijn …
Zijn we voor de eeuwigheid
geen arrogante eendagsvliegen.

19-8 

maandag 16 augustus 2021

rijm en metrumoefening




Riet en Maurice

Plengt hij daar niet
zijn tranen achter de tralies.

Zij staat er voor en ziet
niet om, pakt haar valies,

herpakt haar verdriet
en draagt haar verlies.

Zacht zingt ze het lied
van haarzelf en haar Maurice.

Op Riet regent het dat het giet.
Hij zit op zijn brits en voelt zich vies.

Zij loopt door in vrijheid, al dan niet.
Hij is gaan liggen, kijkt uit door de tralies.


15-8 

rijmoefening


Hij is gaan liggen en kijkt naar de lucht,
daar ziet hij regen en wolken zo grijs.

Riet is gaan rennen en holt maar en zucht:
hij is zo slap en ook zeker niet wijs.

Door moet ik leven ja, zonder Maurice,
weg van die gozer die werken niet wil.

Hij ligt te denken aan Mies en aan Lies.
Zij zijn wel aardig maar ook heel erg kil.

Riet is veel zachter en blonder en blij.
Was hij maar sterker dan was hij nu vrij. 

Eens zal hij staan in de kracht die hij vindt,
dan keert hij weer naar zijn Riet en hun kind.


16-8 

metrumoefening (dactylus)

donderdag 12 augustus 2021

haiga


 verscholen spiegel

een geheim met daarachter

nieuwe raadselen

haiga

 


heeft niet elke lijn

een begin en een eindpunt

een verdwijnpunt


woensdag 11 augustus 2021

op het pad

 Onlangs inspireerde deze kaart tot het schrijven van een gedicht. 



op het pad

op het pad van groter groeien
slijten lijven zomaar aan de lucht
maar je mag je er niet mee bemoeien
ook al slaak je zucht na zucht

denk eens na over al die doden
al die geesten om ons heen
en vergeet je lijfelijke noden
een lichaam heb je slechts te leen

geloof toch niet alles wat je denkt
denk slechts een weinig over geloven
is het niet zo dat je jezelf steeds wenkt

alleen het beeld blijkt iets verschoven
lijkt met iets anders fijn doordrenkt
en waarom dat dan ook niet loven


8-8

dinsdag 3 augustus 2021

in GGOF samen met Magda en Anne

 


mis, maar


klopt het dat de kermis dit jaar overslaat
en wat als niet ook de zomer dat doet
de ruimte voor gebrek en wat je oversloeg
in spaties en in vege tekens van weleer

schrijf maar eens jijenikinbotsautoondertent
je kan die pauzes toch niet zomaar overslaan
zomin als de arm om je geliefde, de blik
vanachter de suikerspin, het afscheid …

de naald slaat over de kras in de plaat
eenzaam luister je naar haar muziek
terwijl je de herinneringen zacht herkauwt
een beetje ziek maar wat een liefdesverdriet

je wilt haar wel schrijven over die zoen
en het overslaand geluksgevoel toen met
alle letters achterelkaar voor haar, maar
in de schiettent schoot je ook al mis


3-8