kleur bekennen
ik ben niet blij
met al die felle kleuren
het rood van bloed en
van zonsondergangen
het geel van forsythia
en haat op gezichten
het blauw van nette
trouwpakken waar
machthebbers in dolen
en ik ben niet blij
met de felle gifkleuren
van de bollenvelden
30-3-2024
droom of …
als de lucht in je oren
suist wat hoor je dan
als de grond onder je voeten
trilt wat wil dat dan zeggen
als de zoen op jouw lippen
kriebelig voelt naar meer
is het gat waar je dan in valt
te overzien als hels hemels
waar engelen zalig zingen
of …
30-3-2024
ook
bloeit al het fluitekruid
hommels uit jouw mond
kijk maar gauw weer rond
nog is niet alles uit
Erbarme Dich
de bestelling van geweld
op vaste dagen in het jaar
bij de een wat meer
bij de ander wegkijkend
je raakt er toch niet aan
gewend als we zijn
als we vervelend zijn
van de vele vrije tijd
flits flex verveeld door de tv
de ogen op staarstand
voer binnen handbereik
pijn veilig achter glas
en van de wijs geraakt
in plaats van wijs geworden
of geraakt met erbarmen
Jij en jij smelten
29-3-2024
nooit
nooit laat ik je
nooit laat ik je gaan
nooit laat ik je verder gaan
verder gaan dan mijn zijn
mijn zijn dat jouw zijn is
nooit laten wij los
nooit laten wij af
er te zijn
voor elkaar
27-3-2024
het was nog vroeg
futen doken onder
de zilverreiger
sloeg z’n vleugels uit
en koos het luchtruim
zwanen hieven hun kop
meerkoet – onverstoorbaar
het is gezien
ook in het voorjaar
we slijten aan de tijd
en aan elkaar
onderweg valt de dood
altijd wel links
of rechts van je op het pad
of net er naast, soms
ligt hij al voor je
en stap je er over heen
zonder omkijken!
lege hulzen zijn het
gevallen bladeren, verwelkte bloemen
spinnen, kevers, een mol
pad, eend of haas
ook het voorjaar is een tijd van sterven
en steeds meer glijdt de dood
van jouw eigen levende lijf af
voortschrijdend proces
tijdens de processie van
het onderweg zijn
en o wee als je omkijkt
dan weet je zeker: ik ben het zelf
waar ik net overheen stapte
23-3-2024
gevoed door
het groeiende groen
in de polder met
behoudenswaardige
hofsteden voor
toekomstig museum
over het fatsoen
van boeren-groen
Morgen zal ik bij de bibliotheekquiz in Hellevoetsluis enkele gedichten lezen.
Zouden niet alle romans in het thema van de Boekenweek - 'bij ons in de familie' - passen ...
het meer is mijn redding
zelfmedelijden
het ergste van alles
zonden, waanideeën
verwondingen en verlies
zelfverwijt
wat ik had moeten doen
nee zeggen tegen vader
wat had hij kunnen doen
mij slaan, naar de dominee sturen
wat had ik moeten doen
nee zeggen tegen A
wat had hij kunnen doen
mij vol schande terugsturen
naar huis, naar vader
zij heeft gelijk
ik denk teveel na
over mijzelf, mijn fouten
aan het meer denken
daar kan ik vergeten
n.a.v. ‘Land van doornen’ van Colleen McCoullough
volmaakt
het lege vindt zijn weg
tussen de woorden en zeg
nu zelf ook tussen jou
en mij, jij in ’t blauw
ik liggend in het groen
vurig hopend op een zoen
die de leegte vol maakt
13-3-2024
Schrijf mee aan het gedicht voor Taalpost 2500
Over vijf weken verschijnt, ijs en weder dienende, de 2500e aflevering van Taalpost. Om dat te vieren willen we met onze lezers een gedicht maken dat kan gelden als het langste taalgedicht ooit: een gedicht van 500 strofen van elk 5 regels – oftewel 2500 regels.
kopie.jpg)
.JPG)
rood, geel, blauw
in GROEN
alles vervliegt
tot en met de tijd
verscholen in eeuwigheid
vegen
ik veeg een pad van het heelal
weerbaar als een mythe
van vertel nog eens
en zeg mij na
de hopen liggen kant en klaar
voor het traag oprapen
vraag mij een naam
de jouwe
het opruimen is gedaan – voor even
de oostenwind trekt al weer aan
toezicht is nu aangezicht
zo is leven
hand-
hij zei dat hij haar kleurrijke hand
werk mooi vond voor een kussen
werkelijk een kunstwerk om te zoenen
zij schreef hem in haar mooiste hand
schrift dat hij later die dag welkom was
om uit zijn schriften gedichten te lezen
hij gaf haar de verkeerde hand
schoenen uit de la van de meidenkast
de schoenen stonden er verkeerdom onder
hij gaf hem een afwezige verkeerde hand
druk vanwege zijn drukke gedachten
en omdat hij in een zekere staat verkeerde
hij kwam terecht in het verkeerde hand
gemeen, zijn ploeg stond in een andere ring
de slag onder de gordel was gemeen, verkeerd
zo ondernemen we verkeerde hand
elingen als burgers in sociaal verkeer of als
edelingen in andere omstandigheden.
8-3-2024
niet zomaar
de bestendigheid
van het onbestendige
lokt mij steeds weer
de stille zachtheid
is voelbaar - ik keer
om naar bekendheid
maar mijn inwendige
zijn mist haar
6-3-2024
eens
er droomt een leegte
in het waken
dat is heilig voer voor andere zaken
hij wil aan niemand
nog iets vragen
wil iemand mijn sleetse jas nog dragen
kunnen oren nog geheeld
geluid klinkt zo stom
de tong voelt doof het zwaard is krom
de inkeer is een uittocht
in achterblijven juichen
veiligheid een optie voor over blijven buigen
3-3-2024
de tuin
door de geopende serredeuren
komt niet het ochtendlicht naar binnen
maar gaan avondrook en hij naar buiten
hij niet verder dan het terras
de doorwaarbaarheid
van voorbije liefde en doodse vijver
ligt te smeulen in het morgenrood
zal hij er ooit toe komen
hier weer een stap in te zetten
de plassen in zijn ogen
tonen geen vermetelheid
maar een gelaten overgave
aan tomeloze moedeloosheid
voorlopig voelt zijn leven als een
opgevouwen brief in een dichtgeplakte
envelop met terra rouwrand
28-2-2024
