Het grote en het kleine huis

Zojuist deze nieuwsbrief verstuurd.

Over een week start mijn expositie.

 

wacht maar

vijand

vogelvlucht

langs het raam

het glas ligt er uit

een dak is er nog

vijand heet angst

een gat in de straat

puin op de stoep

ik kijk en kijk nog eens

dat ik hier nog sta

vijand heet woede

opweg naar de kelder

schuilplek voor velen

verdoofd en apathisch

zitten ze tegen elkaar

vijand heet wachtmaar

27-3

Naar aanleiding van de opmerkingen die ik kreeg op de inspiratieavond op 5 april e.e.a. aangepast.

voor later ...

Vandaag een gedicht geschreven voor bij de Klinkerlandse Wetering en een voor Lust & Last, maar beide gedichten mogen nog niet gepubliceerd worden ...

WERELDPOËZIEDAG

Dit gedicht van gisteren schreef ik voor vandaag:

met WERELDPOËZIEDAG begint de lente

of begint de lente met een gedicht

het uitlopen van takken

het vooruitlopen op wat komen gaat

zonder al te veel te hakketakken

een weg lopen of door de velden gaan

een weglopen van huis en haard

een weg lopen met bomen aan weerskanten

weg van de bommen, de angst, het bloeden

naar daar waar we dansen en bloeien

naar het nieuwe leven van het voorjaar

telkens weer blad na blad, bloem na bloem

generatie na generatie, eeuw na eeuw

in woord na woord vertellen we het elkaar

20-3 

magnoliatijd

 

magnoliatijd

niet alleen hier in de straat

een maagd'lijke bruid

woestijnzand

 

woestijnzand maakt het zicht niet warmer

 

de eerste zonnestralen lichten op

tegen het Saharazand op de ruit

                het zal nog even duren

weinig wind, bleke lucht, kale bomen

                voor de glazenwasser komt

 

de wereld buiten lijkt nog koud

en ver weg is de gedachte aan wandelen

                de voorjaarsvlinders van gisteren

eerst maar naar buiten blijven kijken

                fladderen nog door mijn hoofd

 

 19-3

Frits

dagelijks

er leeft een kat langs mijn been

vaak met zijn neus tegen 

mijn hangende linkerhand *

snorrend als geen ander

even lijkt zijn adem te snel

dan te stil, vlak voor de sprong

op de stoel. rustig liggen ronken

de staart wordt omgeslagen

*de rechter bedient

uit het zicht van de kat

potlood of muis

15-3 

onze beste kant

 

gaat er vandaag nog iets

in onze koude kleren zitten

of glijdt de smart voorbij

de horizontalige verte

ver is verweg waar wegzijn

maar schijn is, maar schijn is

de een draagt het leed

in armen, op schouders

een ander omarmt geluk

in een sensitief hart

ver is verweg waar wegzijn

maar schijn is, maar schijn is

laten we vandaag nog iets 

van onze beste kant zien

de kant van aandacht voor

wat opdoemt in ons blikveld

13-3 

voorjaar

corydalis bloeit

de eerste cirtoenvlinder

van het jaar gespot

 

stralen

de ochtend vrolijkt door de kamer

zij straalt met boek en tas opweg

naar waar het geschrevene ontleed

de schrijver gevierd of gedeeld

hier zal het stof gezogen en het 

groeien in de tuin bezworen worden

dit alles heeft een plaats en duur

gedurende toekijkend omarmen

daarin worden woorden opgepoetst

van vuil naar schoon, van eigen

naar vertrouwde verwondering

zij en de klanken stralen uit zichzelf

10-3

stokpaardje

gedrag

hier en daar bladdert het

ik leef met sleetse kozijnen

en bleef het maar daarbij

zij hebben het houtwerk

achtergelaten, versplinterd

hier en daar brandt het nog

wanneer gaan we op school

het vak ‘gedrag’ herinvoeren

en leren we om te gaan met 

de grenzen van tolerantie

4-3

in Groot Goeree-Overflakkee, samen met Anne en Danny

 

avond-haiku

bomen worden zwart

nu de zon ten onder gaat

hemel zal volgen