haiku

wij kijken omhoog

naar wolkenpret in de lucht

ruimte in ons hart

mislukte foto?

dat kan mij geen biet schelen

op deze ochtend

30-9

wat een toestand

het doet er niet toe

of de regen het raam overslaat

de wind de duintop afvlakt

en verder trekt, verder zonder zand

het doet er niet toe

of de schaduw in de kelder achterblijft

de zee zijn eigen golven doodslaat

zonder zuchten, zonder pijn

het doet er niet toe

of de trap het kraken achterwege laat

de wolken hun vorm onveranderd vasthouden

op de achtergrond van een film

het doet er niet toe

dat onze droom onvergankelijk blijkt

en de werkelijkheid veranderlijk

tijdelijkheid kan niet beklijven

29-9 

slagveld

  

vul zelf je tijd maar

met je vragen en je klagen

over recht en vaardigheid

en bemin alsmede in vrede

al jouw zagen over vrijheid

altijd weer ten opzichte van

in een spagaat van doen

van roepen in de echoput

waar je zelf al in zit

jouw spiegelbeeld in de wolken

schijnbaarheid legt je aan banden

schept hier en daar een vijand

die je wakker houdt

hoeveel wangen heb je nog

  

26-9

wat te doen

hemelsblauwe bloemen dansen voor mijn ogen

schrijven zich zelf als een geurende brief naar jou

zal ik hem twee of drie keer dubbelvouwen

knisperritselend laten glijden in een envelop

zal ik hem onder jouw deur door schuiven

naamloos of juist geadresseerd per post versturen

voorlopig leg ik hem hier neer om naar te kijken

om de traagheid van het bestaan mee te vullen

geduld beoefenen, het wachten en verwachten

het lijden en verbeiden, het wikken en het wegen

niet de seconden maar de uren en de dagen vragen

of app ik je toch maar even snel een foto

25-9  

 

ach

Woensdagochtend wandelde ik over het terrein van het ziekenhuis. Ik zag een kettingzaag met 2 jerrycans benzine erbij. Even verder waren zeker 5 mannen in gesprek bij drie bomen. Ik dacht toen dat de middelste boom er tussenuit zou worden gehaald. Ik wandelde door over het bruggetje en maakte op de Boezemweg nog een foto (voor bij mijn fotoserie 'bomen van Dirksland'). 's Middags bleken niet 3 maar 4 bomen te zijn gekapt.

  

en toen was het weer

gedaan met vier bomen – uit

Dirkslands Zochertuin

rondedans op het strand

zij reikt haar hand naar hem

en hij, hij pakt die niet, grijpt

grijpt slechts de wijde wind

en waait daarmee, onzeker

richting zee en schuim, hij

brandt nu in de branding

met vleugels van verlegenheid

en zij, zij kijkt hem na, hopend

dat hij op zal rijzen als een god

22-9 

nog van gisteren

 

een combinatie
van harmonische kleuren
de vangrails verdeelt

jou  bloed  proeven

ik bijt het puntje van mijn tong

bij wijze van spreken

en kijk naar de weerspiegeling

in het vensterglas

naar het bloed tussen mijn tanden

de banden, het knellen van de taal

ik verbijt mij, zwijg

kijk naar mijn echo

in het dubbelglas en sluit mijn lippen

om jou beter te proeven

19-9 

zon en schaduwlicht

achter mij het gehamer van een specht

voor mij tinten wiegend groen, doorschenen

en daarvoor slijten banden aan het asfalt

een geluid waar slecht aan is te wennen

sigarenrook in beeld, die van vulkaan erbuiten

oproepbaar van fotoplaatjes, verzonnen of

ooit geschoten of van daarvoor uit een geschiedenis

het kost geen moeite; de apocalyps naast de vrede

zit aan de thee die ik drink nog een VOC-smaak

zal het lang duren voordat alleen Nederlandse

in de schappen van de supermarkt ligt, ook weer

zo’n gedachte die voorbij trekt als die meeuw daar

ik stel mij ogen voor waarin ‘alleen maar verte,

en afgronden, en nacht’ - waarom lees ik dit

de kat ligt slapend naast mij in de schaduw

één voorpoot uitgestrekt in een streep zonlicht

17-9  

vrijdagmorgen

mist over polderland

‘maar de boer hij ploegde voort’

Buning op z’n best

en naar aanleiding van het Boekenweekgeschenk 2022

verwachtingsvol – van

duo hoe-strik-ik-mijn-stropdas

een eerste liefde

 

woensdagochtendpraatgroepje

 

naar aanleiding van de schilderijen van Caspar Lindeman maakte ik de haiku. 

parel in de week
woensdagochtendpraatgroepje
dankzij corona

 al vroeg in de boeken
van binnen tot buitenhof
meningen wegen

 

van kunst tot kunst

ogen flitsen heen en weer

perfectionist

  

 

flauwekul serieus

ik zal het niet te lang … lang

steeds uitkijkend naar

 

 

dichterlijk gezegd
legt als een Platoteles
leven uit/in een

ochtendwandeling

 

wat groeit daar tussen

het gras op de smalle dijk

- symbool van Dirksland

langzamerhand

trek ik jouw veters aan

zoals jij aandacht geeft

aan mijn verkeerd geplooide haren

kan het zijn dat onze handen

elkaar dan plotseling raken

waardoor wachten tijdloos wordt

wij staren langs elkaar

zoeken onszelf in de achtergrond

en bijten de woorden van onze lippen

tekst spoelt door het scenario

en langzamerhand dimt het licht

het toneel af, de zaal in

12-9 

 

houvast

wat zal het worden

het houvast van vandaag

een gele bloem, een woord van troost

een Atalanta of een kinderstem

de kleurenharmonie in boerentuin

lonkt anders dan de wapperende haren

van een schoonheid drukdoende met 

het riet wuift naar het oosten, streng

nu en dan valt er al een herfstig blad

het houvast tussen tak en steel losgelaten

en zo het met de bladeren gaat

zo gaat het met ons mensenkinderen

leven hangt hier aan een zijden draad

miraculeus de schering en de inslag

van ontstaan en vergaan in uren van zijn

schijnbaar zichtbaar als je het voor waar neemt

het houvast van geloven in bestaan

verbreekt in geluk de afgescheidenheid

en dit zal niet vallen als het lichaam valt

of als de bloem verwelkt, de zon ondergaat

11-9 

 

Wat gebeurde er ...

 

Wat gebeurde er, Meritaton

luchtig, vluchtig, windstil start de dag

opalen stralen strijken naar binnen

alsof er ook een buiten zou zijn, daar

waar het oog nog net even niet reikt

luchtig, vluchtig, een glanzend gouden gloed

tovert zich een weg door de herkenning

van de herinnering aan hoe het toen was

de reliëflijnen in harmonie met de zon

luchtig, vluchtig klinken zachte vleugelslagen  

van jouw transparante zijn - oplichtende wimpers

geven jouw ogen een magische levendigheid

alsof ze al duizenden jaren mij aankijken

7-9 

haiga en haiku

zo waargenomen

met dieselgeur van tractor

de torenklok beiert

ook nog deze:

in de tuin vind ik

vleugels van een rood weeskind

maaltijd van vleermuis

'gedicht van de week'

 

Poëzie op Schouwen

 

Op zondag 5 september lees ik een aantal gedichten in het Watersnoodmuseum bij de gedichtenmiddag die De Reizende Dichters daar organiseren. Ik heb hiervoor gedichten gekozen die ik schreef n.a.v. boeken die ik heb gelezen (niet over de watersnoodramp van 1953, maar in al die boeken komen wel rampen voor die de hoofdpersonen hebben meegemaakt).

haiga

 

weerspiegelend riet

condensspoor als witte slang

hier in het kanaal