woensdag 30 december 2020

stoel en bamboe

 


Een poos geleden maakte ik deze foto en schreef er een haiku bij:

een lichtspiegeling

leunstoel tussen de bamboe

lekker in de zon


Vanmorgen kwam het beeld weer bij mij boven en ontstond er een nieuwe haiku:


tijd voor een goed boek

op een stoel tussen bamboe

spiegeling van rust


dinsdag 29 december 2020

voorgrond - achtergrond

voorgrond


ik wacht niet tot de storm voorbij gaat

maar kijk naar het verkleuren van de lucht

ik denk niet tot het koren op het land staat

maar luister naar de aarde, haar gezucht


ik zucht terug en laat mijn adem stromen

herinner mij een glimlach rond jouw mond

waardoor vlinders stormen in mijn dromen

en de dag verdwijnt, naar d’ achtergrond



27-12 


zaterdag 26 december 2020

steeds weer ... troost

Mijn 150e gedicht van dit jaar:

steeds weer troost

als jij denkt dat ik er niet ben
dat alles steeds maar doorgaat
weet dan dat ìk jou niet ontken 
en onze deur niet dichtslaat

weet dat ik alles steeds weer kleur
een lichte gloed over jouw ogen blaas
want ook al klinkt de dag mineur
en ga je bijna onder in geraas

ik breng je steeds weer terug bij af
en vul jouw oren met gezang
dus graaf toch niet je eigen graf
maar voel mijn streling op jouw wang

25-12 

vrijdag 25 december 2020

het is nat op Flakkee

stralend ochtendlicht

op het land waterplassen

ook de lucht is nat




verdronken resten

getelde landerijen

vergeten omweg

donderdag 24 december 2020

Kerst

Voor vandaag een gedicht van kerstavond 2015:

kerstavond

in de late ochtend
nog een schrijven
met de zon op het papier
rinkelende ballen
tegen natte ruiten

chateauneuf-du-pape
staat al klaar voor morgenavond
bij de boerenkool

in de late ochtend 
van kerstavond
smelt de kunstsneeuw nu al ras
naast de vele andere
substituten voor

vrede en verering
van het leven en het licht 
dat uit zich zelf nu straalt


24-12-2015

voor morgen:

het licht der werelden

zie je ook het licht
in de wereld van duister gedrag
ja, ik mag … op eigen gezag

zie je ook het licht
in de wereld van onmacht
van had-ik-maar tot ik verwacht

zie je ook het licht
in de wereld van het hart
stralend en het lot niet getart

zie je ook het licht
in de wereld van wachten
de tijd dat wij lachten

zie je ook het licht
in de wereld van wensen
door al die miljarden mensen

zie je ook het licht
in het universum van jouw ziel
ja, buig daarvoor en kniel

en zie dan het licht
door regen, zon en regenbogen
in ieders, ja, in ieders ogen


22-12-2017 

dingen van niks

ik geniet zo van de dingen van niks
de lichtjes in de kerstboom
de al weer verdwenen rode lucht
rommel op tafel, mijn ingehouden zucht

ik geniet zo van de dingen van niks
de scheefgezakte eucalyptusboom
tussen de wolken een gele band
mijn kerstgevoel, de rommel aan de kant

ik geniet zo van de dingen van niks
mijn vredeswensen kunnen in de boom
een stil moment, zelfs in het praten
heel veel niets en heel veel laten


25-12-2018 

dinsdag 22 december 2020

Vandaag 2 keer in de krant


en wel in Groot Goeree-Overflakkee.

In onze vaste rubriek:












en met het Kerstgedicht, waar alle Reizende Dichters 2 strofen van schreven (ik mocht beginnen)




Augusta Peaux Award







Ik had nog geen bericht geplaatst over het winnen van de bronzen Award op 12 december in de Boekenberg in Spijkenisse met het volgende gedicht:

zij

zij schijnt te zweven tussen het gras
en door een wervelende wind
lijken de rokken om haar heen te dansen
samen met een wolk van vlinders

zij gaat op in het frisse groen - haar handen 
raken bijna de blauwe lucht, de leeuwerik
bloemen kleuren geel en zoet en paars
in sloten eenden, meerkoet en een reiger

zij ziet in de verte het stralend witte kerkje
waar de dominee inktzwart bidt en preekt
de kerkgangers stelt zij zich voor – een 
glimlach – als brandganzen en eksters

zij begint en eindigt haar zoektocht hier
in de polder waar zij zichzelf weer-
spiegeld ziet in drukke zwaluwen en bijen
in wilgen en in stil wuivend riet













Frouke Bienefelt won de gouden Award en zo namen 'De Reizende Dichters' 2 van de prijzen van Nissewaard mee naar Flakkee.

de verte

 de verte

er vogelt een merel tussen het gele gras
haar handen zijn verstopt in de mouwen
de groene gerafelde

haar blik richt zich op de verte
daar waar de merel nu in verdwijnt
vingers, handen, armen komen tevoorschijn

als ontvluchten ze aan de jurk
als willen ze pogen vrij te zweven
te vliegen, die vogel achterna

groen en jurk en rafels achterlatend
de onbestemde verte in
een loze steen valt uit haar mond


21-12 

maandag 21 december 2020

taalfilosofische kwestie

 Jeroen van den Heuvel schrijft in de Meander Klassieker 246 over een gedicht van 10 woorden een verhaal van 1682 woorden ...

https://meandermagazine.nl/2020/12/klassieker-246-k-schippers-the-beatles/ 

Uit zijn verhaal heb ik 10 woorden gehaald en daarmee maakte ik het volgende gedicht:

taalfilosofische kwestie

readymaid Beatlemania
bonnefooi verengelsing
controverse alomtegenwoordig 
metaforische lezing

vrijdag 11 december 2020