vlinders
vlinders ving ik - vroeger - met een net
als Prikkebeen, waarachtig voor de pret
later kweekte ik ze om van te leren
hoe ze de meeste keren metamorfoseren
toen tekende ik over ‘Gods
goochelaartjes’
en kleurde de schubben en de haartjes
nu fladderen ze soms nog even snel
mijn pen en hart uit, dat nog wel
29-12-2022
Gods goochelaartjes, Augusta de Wit (1932) - schilderij: Kleine vos, acryl op paneel (1998)
een vrij sonnet
vergeten
of het nu wel of niet heeft plaats gevonden
de waarde ervan is een herinnering waar
mee geleefd kan alsof het een kostbaar
sieraad is dat verscholen lag in diepe gronden
wie haalde het naar boven en gaf het jou
of groef je zelf al door de zwarte lagen
was het ruige leven meer dan vragen
en verbleekten antwoorden door: vertrouw
op jouw kracht, het wonder van niet-weten
broers en zussen wijzen ernaar, ongeboren
achter de verre horizon voorbij planeten
vader, moeder, dood en semi uitverkoren
jij hebt hun trage beelden bijna al versleten
vergeten is het beste, dan kan niets jou storen
mooie woorden
in het lege laten
het totaal verlaten
vinden we verlegen
ons ongeduld ontstegen
het verloren inzicht
mooie woorden zonder gezicht
die we zacht nafluisteren
en van elkaar afluisteren
terwijl we dwalen door verhalen
zullen blikken niet meer falen
leegte blijft toch schuren
maar in de lichte uren
die volgen bereiken we
wel het ultieme nieuwe
we waren al te vaak gestorven
en leken niet meer op elkaar
weer trokken we het slagveld over
zonder wapen, buit en wrok
we streden tijdloos in ons brein
verlieten vrouw en kinderschaar
versloegen vijand en elkaar
maar demonen bleven komen
zal eens de tijd zijn uitgeput
zal eens de dood ten onder gaan
en zie ik dan jouw blik weer
als de mijne en is er geen elkaar
2-12-2022
