Uit de tekst van Anikó Ouweneel heb ik wat woorden gesprokkeld omdat het geheel zo poëtisch was:
Daar
stond ik
een
ruimte opende
in
een soort heilig
stilte
verwachtingsvolle
spanning
overweldigde
mij
bewegingsloze
beweging
lijnenharmonie
en
fragmentatie
zijdezacht
en staalhard
de
kern intact
geboorte
van heelheid
het
komt eraan
ik
voel mij thuis
gekend,
geliefd
in de
windstilte van mijn ziel
 |
| Maria Scherf Windstilte van de ziel 5 |
