Dit gedicht van gisteren schreef ik voor vandaag:
met WERELDPOËZIEDAG begint de lente
of begint de lente met een gedicht
het uitlopen van takken
het vooruitlopen op wat komen gaat
zonder al te veel te hakketakken
een weg lopen of door de velden gaan
een weglopen van huis en haard
een weg lopen met bomen aan weerskanten
weg van de bommen, de angst, het bloeden
naar daar waar we dansen en bloeien
naar het nieuwe leven van het voorjaar
telkens weer blad na blad, bloem na bloem
generatie na generatie, eeuw na eeuw
in woord na woord vertellen we het elkaar
20-3
