dingen die kunnen keren

 

Zit je wel goed …

 

Hoe zit het met de ongelijktijdigheid

van het weloverwegen van doorslaand

succes. Het zal je maar overkomen.

Kom je er nog overheen of staren

’s nachts de visioenen genoegzaam

je toch al geringe brein op hol.

 

Onverholen alsof de nacht de dag

heeft ingehaald of overgeslagen

uitgeperst of ingedikt, het blijft tobben

de fatamorgana’s voor de morgen

te pareren, wat heet, terug te slaan

in Pandora’s doos, op de deksel een blok

 

beton met dreigende klauwen er op

zodat alles er aan voorbij gaat.

Zelfs de herinnering aan de herkenning.

Het is gewoonweg een slechte film

slechte spelers, slecht scenario, slechts

goede muziek, ritme van partijdigheid.

 

… of lig je nog onder een steen.

 

 

14-5-2024

hetzelfde steeds anders

 

heen en weer

 

tijdens de ochtendwandeling

loop ik tussen de coulissen

van nietgemaaide bermen

 

de opkomst is voor zon en eenden

die in en uit het water vliegen

langs bijna uitgebroeide schermen

 

lange slagschaduwen schuiven

grijs op grijs op asfalt voorbij, werkers

die zich over het spel ontfermen

 

als figuranten zonder tekst

en elk moment een deus ex machina

die ons, buigend, zal beschermen

 

 

14-5-2024

het breekbaar bitter

daar is het weer

het wegzakken in vergetelheid

het afstand nemen van

lijf en indrukken

zinnen sluiten zich op

in vage herinneringen

gefragmenteerde beelden

door elkaar geklutste tijd

afgewisseld met diep paars

of een in scherven gebroken

prismakleurige aura

is het je moeder wel

of niet toch een geliefde

een muze die vervaagd

in een romig droombeeld

15-4-2024

 Zo nu en dan schrijf ik haiku bij de 'beelden van Pien'. Bij de denkster:

denken aan denken

over dromen en daden

hoe die voorbij gaan

Deze en vele andere beelden zijn van donderdag 9 t/m zondag van 11.00 - 17.00 uur bij ons thuis te bekijken. WEES WELKOM!

observaties en gedachten

 

de lucht kleurt

de sloot ligt dicht

een groen smal pad

met kanten kraag van

helder witte bloemen

als een koorddanser

loop ik in gedachten

naar jou toe

langzaam

traag

langzamer

trager

de tijd glijdt

het jaar van de slak …

of van de slakkenplaag

ochtendwandeling

 

voor het eerst vroeg

een hondenuitlater mij

waar is je hond

ik antwoordde

die is onzichtbaar

hoeft niet aan de lijn

hij keek mij aan

waarop ik maar zei

wandelen is goed

we liepen verder

de zon brak door

ze en zij

 

laatste adem tocht

 

ze stegen en stegen

zij vlogen en vlogen

uren en uren

ze daalden, daalden

 

ze vielen en vielen

zij schoten en schoten

ze vielen en vielen

ontploften, ontploften

 

zij stonden, stonden

ze schoten en schoten

zij vielen en vielen

maar stegen ook op

 

 

2-5-2024

'volgzaam'

 

De kunst van het matigen was niet aan ons besteed

 

We lagen overhoop met elkaar en de goden.

Hun spel leek ons als uit vervlogen tijd.

Met al die zware ge- en gij-verboden

waren we de juiste weg al heel lang kwijt.

 

Toch konden we het maar niet eens

worden over een zekere nieuwe koers.

Iemand van ons verzon iets gemeens

maar werd teruggefloten door zijn broers.

 

Ondertussen zaten de goden niet stil

op hun berg te kniezen, ze bedachten

een plan dat wij niet verwachtten.

 

Ze sleutelden aan onze vrije wil

en gaven ons mensen AI als cadeau.

Nu leven we volgzaam in dat scenario.

 

 

30-4-2024

op zoek naar

 

ga je mee

 

hij wil de wolken pakken

zij wil de wolken niet pakken

 

hij voelt de wind maar

wil de wind niet voelen

 

zij wil de wil voelen

om te doortasten

 

om door te tasten

achter de wolken in het niets

 

het niets van voorbij

schaamte en angst maar vooral van

 

voorbij voelen en willen

ga je nog mee

 

 

28-4-2024