100e gedicht van dit jaar

 

Esmeralda

 

er is een kracht

een innerlijk verlangen

in haar geslopen

langzaam … langzaam

 

een naaktslak die dwaalt

van haar hand naar haar gedachten

in de morele pasta van patronen

en daar regels wegschraapt

 

maar welk beest is er als

de kippen bij het blanco in te vullen

geen kip maar wel een vogel

met onzichtbare vleugels

 

en kraaloogjes hangt hij

voor haar innerlijk oog

priemt zijn blik naar binnen

dringt door in haar vrije wil

 

vrij vallen in het ongewisse

haar handen tasten naar

het gras waar zij in ligt

de sprieten zijn houvast

 

de zon komt tevoorschijn

ze voelt de warmte

haar veulen hinnikt

een glimlach

 

 

27-7-2024

tussendoortje

 

uit het licht

van het zwerk

daalt Pruisisch blauw

achter gras geel groen

en bereklauw

 

schoongezicht

en fotowerk

maar dan heel gauw

voor zoete ochtendzoen

naar moeder de vrouw

gedicht van de week

 

op een warme ochtend

 

de ochtendzon beschijnt

deze soort van plantenbak

zonder bedoeling

 

 

langs de waterkant

een compositie met spin

en een lijnenspel

leven

en toen was er opeens een wereldwijde computerstoring ...

even schrikken

of toch niet

 

leven

is simpel

ingewikkeld

de moeite waard

 

we verplaatsen

wat naar de ene kant

naar de andere zijde

en weer terug

 

we lopen vast

in computerstoringen

Kafka-achtige bureaucratie

en depressie

 

we lopen vast door

en staan dan even stil

te kijken en te luisteren

in verwondering

 

de moeite waard

ingewikkeld

en simpel is het

om te leven

 

 

20-7-2024

papaver

 

nu en dan valt zaad

in goede grond en dan weer

tussen de stenen

kleuren

 

De afgelopen tijd heb ik dit schilderij 'overgeschilderd'. Ik schreef er dit gedicht bij:

intense kleuren

die verborgen ontspringen

in de momenten

voorafgaand aan

opkomende gedachten

 

daar

waar weten

nog zonder woorden

een ruimte vult

zonder grenzen

 

daar ontspringen

de creatieve impulsen

in jouw en mijn tint

om in verbonden zijn

onze levens mee te kleuren

 

 

11-7-2024

warme dag in Amsterdam

 

Amsterdam

 

vanuit de Oude Kerk

zie ik ze zitten op de wal

als een compositieplaatje

perfect om bij te schrijven

over hoe warm het was die dag

 

zijn benen niet meer zeker

lopen wij gearmd

van Sint Annen naar Zeedijk

hoge en lage brug

tussen ramen en toeristen

 

na de lunch bij Latei

rusten we in de koelte van de kerk

H zittend in een koorbank

ik lopend door schip en nevenruimten

uitzicht op de Oudezijds

 

het plaatje - nog even

kijken naar een stadsschilderij

uit bonte rijke tijden

met groen blauw en rood

of naar haar klassieke wijsvinger

 

10-7-2024

dag vissen, dag vlinders

 

gaandeweg

 

weer een maand voorbij

zonder paaiende karpers

en kleine vossen

 

wel zwenkt het visdiefje

boven het water

en verdrijft daarmee

opkomende melancholie

 

afscheid en verrassing

wisselen elkaar af in

mijn beperkte uitzicht

 

mijn inzicht kent ze

als voorbijgaand

 

 

7-7-2024

ochtendwandeling

 

BLOEMEN

in de berm

OVERGESLAGEN

met maaien

en dus

maakt mijn hart

EEN SPRONGETJE

 

 

doorgesneden

een brug kon er niet van af

ONWAARDSE DIJK

als slaper in rust

met een stroomgat

voor verkeer

naar de kust

 

 

maar … is de

VAKANTIE

nu begonnen met

een autoloze dag

 

6-7-2024

wat heet visie

 

Over de behoefte de samenleving te consolideren ten behoeve van het welzijn van (klein)kinderen. Verder dan die rijkt ons voorstellingsvermogen eigenlijk niet.

zware kost

 

wat te schrijven over

het eind der tijden

als ik niet eens het einde

van de dag ken – zal kennen …

 

het vermoeden is mij te moede

en waarom speculeren

leren versus afleren

ontdekken of ont-dekken

 

ondertussen niet verrekken

van de pijn vanwege

het verder rekken dan kan

 

in perioden van ijstijden gezien

zijn lange termijn plannen en doelen

te minuscuul voor woorden

 

 

5-7-2024

beeld in beeld

 

Eerst dacht ik aan een foto van beeldhouwende handen, maar na het schrijven maakte ik deze foto tijdens mijn ochtendwandeling. Het gebeeldhouwde land ...

beeld in beeld

 

het klinkt in de verte

de lucht is dichtbij

de adem en het halen

het afleggen tegen elkaar

wringende handen

het kijken en wijken

hijgen en zwijgen

wij zijn het beeld

dat we houwen

jij klinkt zo dichtbij

zo ijl in de verte

 

 

4-7-2024

terugblik - vooruitblik

 

klein meisje wordt …

 

de zon verwarmt de straat

daar ligt een springtouw

en hier de bal en een schep

hier is de zandbak

en daar zijn de bosjes

 

waar ben jij

 

huis en hier zijn verleden, verlaten

het lijkt of jij hier was

hoe lang … geleden

 

wind speelt met bladeren

de bal is lek de schep half

onder het zand

ligt het touw nog daar

 

ben jij al voorbij de bosjes

 

 

3-7-2024

verdwijnende tijd

 

lijnen

 

lijnen in het land

levendig recht of rond

lijnen op het land

hekken muren draden files

lijnen onder het land

verbinding met vroeger

het lineaire verleden

verbazing verbindt

door alleen maar te kijken

 

 

1-7-2024