de suggestie van niet-zijn
stap aan boord – bijna vermoord
kijk over het vlakke water – wat later
wat verleden, de pijn geleden in leegte
het denken vermeden, kijk voor je uit
verlaat je op een rest van willen
verlaten doorgaan – lijkt het wat
al die lijken achterlaten, brand in je ogen
thuis is verdwenen – hoofdstuk gesloten
en in je hoofd de stukken, brokken
en resten die klauwen en kruipen – druipen
met je reddingsvest rood als bloed
tuur je naar de stille horizon – uitzicht
zal na de overtocht het beest uit je geest
gevangen zijn – verdronken in de diepte
of zal het telkens ontsnappen, in die on-
bekende oorden – je toekomst vermoorden
is jouw ziel al vooruit – gevlogen, niet
gebogen noch gebroken, zuiver, transparant
en kan deze jouw na-denken vergeven
naar heelheid streven zonder rancune
kijk voor je uit – tuur over het water
eerst nog het nu – later komt later
geen angst om te sterven – inzicht
maar is er nog moed, moed om te leven
2-7
