in de verte valt hagel
ja, het valt op dat
daar wraak bestaat
hier is eer van gisteren
eergisteren zwichtte ik
liet het mij aanleunen
vandaag vergeet het ego
zich te laven, weg vragen
verlagen laat het zich niet
niet alleen gebeurtenissen
ook muizenissen vergaan
aan aandacht onttrokken
maar wat als pest en
plaag maar voortduurt
hagelgaten in de rede slaat
beloven we dan een koninkrijk
voor een gewiste herinnering
welk mes pakken we
