in eindeloos kijken
kijken en nog eens kijken
naar de Sainte Victoire
maar moet toch terugkeren
naar het heiligen, het neerleggen
van de appels en ze te gelasten
ja, eisen mooi te zijn
hij pakt ze weer op en op
bevoelt de diepe glans
de schaduw op het laken
rangschikt ze opnieuw
proeft aan de lege flessen
dringt door in hun toon
zo, naast de klank van de schillen
en fluistert met het licht
26-11
