hij loopt de straten van de aarde
en vindt de waarde van zijn gaan
bij de ellipsen tussen de sterren
de schaduwzijde van de maan
waar in het reikbare van binnen
klanken vlammen van weleer
nog hoort hij de laatste woorden
uit haar fluistermond, zo teer
en breekbaar, stilaan dovend in
het licht zowel als in gedachtenis
het spelend kind daar met die gele bal
haalt hem terug uit zijn gevangenis
22-9-2023
