ze schuilen
wandel jij ook zo
met het leven mee
op onbewolkte dagen
wolken tellend
als het niet anders kan
voorbij en dan die anderen
ze komen langszij
schuilen onder mijn jas
als regen dreigt
‘s avonds hang ik er wel
eens een gelijk met m’n jas
aan de kapstok
een die niet op tijd vertrok
en als ik in de spiegel kijk
zit er soms nog een
op mijn schouder als een
engeltje met blote voetjes
