 |
| voordat ik ging schrijven |
O Terpsichore
De vrieskou ligt op jouw ochtendgewaadnu Aurora haar beslapen lakens optiltals loodgrijze zwervende wolken en zijstralend geel tussen de bomen tevoorschijn komt.En kijk, de dunne maan snelt voor haar uit.O Terpsichore, jij laat de zusters flink doorstappen,die op tijd willen zijn op de IC - daar, waarde frisse adem kunstmatig aangeslagen moet.Wij slaven kijken toe en wij meesters …wij interpreteren de gangen van hitte en koumet halve waarheden, opgesnoven en uitgebraakt,soms als poëet, als jij de rijp laat zien.
 |
| toen het gedicht klaar was |
9-1
