ik ben vanmorgen weer gezwicht
tot het schrijven van een klimaatgedicht
geen haiku bij een mooi plaatje
maar wel een hartig praatje
ik dacht dat we bermen zouden beheren
als welopgevoede dames en heren
maar nee de hele toplaag gaat er af
keert eens, nu, het gevolg terug, als straf
biodiversiteit lijkt hier een loze kreet
we zijn niet netjes, we zijn wreed
de levenscycli van insecten worden verstoord
wat wij hun aandoen is onverantwoord
wanneer ‘netjes’ het over neemt van gevoel
schieten we mis, voorbij het doel
leef toch wat meer in harmonie
met klimaat, natuur en (poë)zie
24-6-2023
