hij wist
hij wist dat hij haar vinden zou
na elke slok uit zijn twee flesjes
hangend in zijn nieuwe heupgordel
riep hij haar naam, vol, krachtig
haar beeld spoelde soepel door zijn keel
maar toen de flesjes leeg waren
stierf haar naam op zijn lippen
en er liggen nog vele greppels
voor hem waar zij tussen
het hoge gras kan liggen
uit zijn droge keel komt schor gepiep
klagend als een groenling
verschrompeld ligt zij op zijn tong
haar groene jurk zou hier niet op-
vallen tussen al dat gras maar had
ze niet zo’n kleine rode sjaal om …
hij kan het zich niet herinneren
verderop bloeien klaprozen
12-6-2023
