vele jaren later
het sentiment van: hij legde haar handen in de zijne
deed hem zijn blik afwenden langs het gordijn naar buiten
gestage regen drensde tegen de vuile ruit, enkel glas
waar en wanneer was afwezig toch allemaal begonnen
die gedachte bleef hangen bij een vergelend blad
van de ficus in een oranje bloempot op de vensterbank
wanneer zou die voor het laatst water hebben gehad
hij dwaalde af … terugkerend naar haar troebele ogen
en de koude handen, vel, botten, weinig spieren meer
een verleden van gedaan werk, wilde hij nog wel iets
liefs zeggen, maar woorden leken niet voor handen
zijn kus klonk nog lang na
6-1-2024
