Afgelopen zaterdag zouden Frouke Bienefelt en ik samen naar het Augusta Peaux-festival in Simonshaven gaan om daar voor te lezen. Helaas, door corona konden wij niet gaan. Ik had wel 2 gedichten speciaal voor dit festival geschreven:
vieren
mijn dromen grijpen de teugels
vier ik nu het lieve leven
of laat het leven mij vieren
val ik dan in een modderpoel
de teugels trekken mij er uit
regie heb ik in eigen hand
zet de woorden op de regels
en bekommer mij er niet over
ze hebben er altijd al gestaan
maar schijnen nu verlicht
laat ik
laat ik vieren dat de zon opkomt
en ’s avonds ook weer ondergaat
laat ik vieren dat de planten groeien
en bloeien uitbloeien en afsterven
laat ik vieren dat dieren de planten
bestuiven en elkaar verslinden
laat ik vieren dat wij mensen
wetten maken en die omzeilen
laat ik vieren dat wij deugen
maar niet altijd voor iedereen
laat ik vieren dat mijn lijf
mij bijstaat in mijn dagelijks werk
en dat mijn geest mij verlicht
zoals de zon de aarde beschijnt
