wat is er te zien in de opalen golven
die aanrollen naar tot in mijn tenen
voeten die overspoeld voelen
door duizenden glinsterende parels
en daarbij wegzakken in zand en drab
doe maar een pas terug en kijk dan
door je blonde wimpers naar achter
het terugzwellende water - later
is het als een patroon in de gordijnen
die stukgescheurd worden door de storm
maar nu mijn gedachten verdeelt
mijn uitgespuugde woorden zo zout
over ontstijgend verlangen
en mijn ingeslikte zinnen zo zoet
over embryonale tevredenheid
een meeuw krijst mijn droom uit een
maar wakker worden is geen optie
voeten zakken dieper in vloedlijndrijfzand
het hoofd verzinkt in bruisend ruisen
is dit een plaats om geboren te worden
