Wat gebeurde er, Meritaton
luchtig, vluchtig, windstil start de dag
opalen stralen strijken naar binnen
alsof er ook een buiten zou zijn, daar
waar het oog nog net even niet reikt
luchtig, vluchtig, een glanzend gouden gloed
tovert zich een weg door de herkenning
van de herinnering aan hoe het toen was
de reliëflijnen in harmonie met de zon
luchtig, vluchtig klinken zachte vleugelslagen
van jouw transparante zijn - oplichtende wimpers
geven jouw ogen een magische levendigheid
alsof ze al duizenden jaren mij aankijken
7-9
