trek ik jouw veters aan
zoals jij aandacht geeft
aan mijn verkeerd geplooide haren
kan het zijn dat onze handen
elkaar dan plotseling raken
waardoor wachten tijdloos wordt
wij staren langs elkaar
zoeken onszelf in de achtergrond
en bijten de woorden van onze lippen
tekst spoelt door het scenario
en langzamerhand dimt het licht
het toneel af, de zaal in
12-9
