achter mij het gehamer van een specht
voor mij tinten wiegend groen, doorschenen
en daarvoor slijten banden aan het asfalt
een geluid waar slecht aan is te wennen
sigarenrook in beeld, die van vulkaan erbuiten
oproepbaar van fotoplaatjes, verzonnen of
ooit geschoten of van daarvoor uit een geschiedenis
het kost geen moeite; de apocalyps naast de vrede
zit aan de thee die ik drink nog een VOC-smaak
zal het lang duren voordat alleen Nederlandse
in de schappen van de supermarkt ligt, ook weer
zo’n gedachte die voorbij trekt als die meeuw daar
ik stel mij ogen voor waarin ‘alleen maar verte,
en afgronden, en nacht’ - waarom lees ik dit
de kat ligt slapend naast mij in de schaduw
één voorpoot uitgestrekt in een streep zonlicht
17-9
