vrijdag 19 november 2021

sonnet over het lezen van de herfst

concentratie

dit lezen kraakt van het zovele zoeken
het geel pinkelt hoorbaar naar beneden
dwarrelen van bladeren dwingt tot
tijdsbesef – vallen, diep naar tevreden

het opwaaien naar stille hoeken
samen ritselen in grote hopen
een bladblazer die je overslaat tot
kindervoeten die maar niet doorlopen

een vergissing van een bladaanwijzer
tussen de bladzijden uitgevallen
zinnen en mijn haren worden grijzer

woorden vervormen tot vage creaturen
letters verdubbelen, zwemmen als kwallen
het boek valt uiteen en ik blijf maar turen


18-11